داستان شکستمعرفی استارتاپ

آردیو بر سر دوراهی سود یا مخاطب

استراتژی اشتباه Rdio و بازاری که نصیب Spotify شد

در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیت‌ها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگه‌داریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهره‌مند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمع‌آوری تجربیات مجموعه‌ای از استارتاپ‌های ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینه‌ای باشد برای موفقیت استارتاپ‌های نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. نوزدهمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ Rdio می‌پردازد را با هم مرور می‌کنیم.

استارتاپ Rdio

آردیو یک سرویس موسیقی دیجیتال است و امکانی را فراهم نمود تا علاقه‌مندان به موسیقی بتوانند با دسترسی به بیش از ۱۲ میلیون آهنگ، به راحتی در میان آنها جستجو کرده و بدون آنکه حتی یک تبلیغ برایشان ایجاد مزاحمت کند، هر آهنگ، آلبوم یا فهرستی را که دوست داشتند پخش کنند. این محصول امکان داشتن گلچینی از موسیقی­‌های دلخواه و دسترسی آنلاین یا آفلاین به آن‌ها را برای کاربران فراهم می‌کرد و مشخص می‌نمود که دوستان یا افراد هم‌­سلیقه با آن‌ها در همان زمان به چه آهنگی گوش می‌کنند یا آن را در توییتر و فیس­بوک به اشتراک می­‌گذارند. محتوای آردیو شامل محصولات شرکت­‌های بزرگ موسیقی در سراسر دنیا بود.

آردیو در آغاز کارش، با سرویس‌­هایی مثل دیزر، ام‌اُجی، نپ استار، راپسودی و اسپوتی‌فای رقابت داشت.

نوامبر ۲۰۱۱، آردیو با بزرگترین شرکت ارتباطات دوربرد برزیل یعنی Oi شریک شد و با نام Oi Rdio وارد بازار این کشور گردید.

سپتامبر ۲۰۱۳، شرکت قابلیت ارائه‌­ی پیشنهادات را به سرویس خود افزود که آلبوم‌­ها، ایستگاه‌­ها و فهرست پخش‌­های شخصی ­شده را در اختیار کاربران قرار می­‌داد. در همان سال مجله Entertainment Weekly با مقایسه­‌ی تعدادی از سرویس­‌های موسیقی، آردیو را به­ خاطر ایجاد امکان جستجو در پایگاه داده و ارائه‌­ی آسان فهرست فیلترشده از نتایج جستجو، در رتبه‌­ی نخست قرار داد.

ژانویه­‌ی ۲۰۱۴، شرکت گزینه‌­های پخش رایگانی را ارائه کرد که با تبلیغات صوتی حمایت مالی می­‌شدند.

آردیو بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵، قراردادهایی با شرکت­‌هایی مثل کومولوس مدیا (دومین مالک و اپراتور ایستگاه­‌های رادیوی اف‌ام و ای‌ام)، تسلا موتورز، گوگل کروم کست و چندین شرکت دیگر امضا کرد. علاوه‌ بر این آردیو برخی سرویس‌­های موسیقی را نیز خریداری نمود، مثل سرویس هندی دینگینا و سرویس تِیست میکر ایکس تا گسترش جهانی خود را سرعت ببخشد.

بخشی از این تلاش‌­ها در جهت رقابت با اسپوتی‌فای صورت گرفت. وقتی اسپوتی‌فای پس از چند ماه وارد بازار آمریکا شد، مردم از آن به عنوان آی‌تونز رایگان یاد می­‌کردند. این سرویس هزینه­‌های خود را از منبع تبلیغاتش دریافت می‌­کرد، در حالی‌که آردیو متکی به هزینه­‌ی ثبت‌­نام کاربران در سرویسش بود. در نهایت مدیران اجرایی تصمیم گرفتند که آینده­‌ی آردیو را با پیوند‌ زدن آن به یک پلت­فرم اینترنت‌محور تأمین کنند، کاری که به معنای به­ هم ریختن سرویسی بود که پنج سال وقت صرف ساختنش شده بود. نوامبر ۲۰۱۳، شرکت یک سوم کارمندانش را اخراج کرد. در ادامه کومولوس مدیا هم سرمایه­‌گذاری خود به مبلغ ۱۹ میلیون دلار در این شرکت را فسخ نمود. در نهایت در نوامبر ۲۰۱۵ آردیو اعلام ورشکستگی کرد.

اقتصاد پخش موسیقی، سخت و بی‌­رحم است. برای زنده‌ ماندن در این بازار باید زود به حجمی بزرگ و مقیاسی گسترده­ دست یافت. کاری که اسپوتی‌فای هر طور بود آن را انجام داد. اما آردیو پیش از موعد، نگران به سود رسیدن بود. او با این امید برای افزایش تعداد ثبت­‌نام‌کنندگان تلاش می­‌کرد، درحالی‌که رقیبش به سرعت رشد می­‌کرد تا با جذب هر انسانی در این کره‌­ی خاکی به حجمی انبوه از مخاطبان دست یابد.

به این مطلب چه امتیازی می دهید ؟
[Total: ۰ Average: ۰]
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *