معرفی استارتاپداستان شکست

نیروانیکس در برابر خدمات متنوع آمازون و مایکروسافت زانو زد

قیمت‌های بسیار پایین و خدمات متنوع رقبا، نیروانیکس را از گردونه رقابت خارج کرد.

در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیت‌ها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگه‌داریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهره‌مند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمع‌آوری تجربیات مجموعه‌ای از استارتاپ‌های ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینه‌ای باشد برای موفقیت استارتاپ‌های نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. بیست و ششمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ نیروانیکس (Nirvanix) می‌پردازد را با هم مرور می‌کنیم.

داستان شکست استارتاپ نیروانیکس Nirvanix

نیروانیکس با نام استریم‌لود به ­دست استیو ایورسون در سن­دیگو؛ کالیفرنیا متولد شد و یکی از نخستین سرویس­‌های ذخیره‌­سازی اینترنتی بود. محصول اصلی شرکت با عنوان مدیامکس در سال ۲۰۰۷ از آن جدا شده و با تغییر نام خود، تبدیل به نیروانیکس شد.

دیری نپایید که در اوت  ۲۰۰۸ شرکت با سقوط بزرگی مواجه شد؛ سقوطی که منجر به از دست رفتن داده‌­های ۲۰.۰۰۰ کاربری شد که در ازای حفظ اطلاعات خود، هزینه­‌ای پرداخت کرده بودند. نیروانیکس با انکار مسئولیت خود در این ماجرا، تقصیر را بر گردن شرکت تابعه­‌ی خود یعنی لینک‌آپ انداخت که مسئول میزبانی برنامه و پایگاه داده بوده است.

در نهایت با ادامه روند نزولی شرکت، ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۳، نیروانیکس  با اعلام پایان‌دادن به فعالیت‌­های خود، به کاربران هشدار داد که تا ۳۰ سپتامبر فرصت دارند داده‌­های خود را از این سرویس خارج نمایند. ۲۸ سپتامبر این هشدار تحقق یافته و وب­‌سایت شرکت غیرفعال شد. البته تیم آی‌بی‌ام به کاربران در انتقال داده­‌هایشان از زیرساخت­‌های نیروانیکس کمک می­‌کرد. اوایل اکتبر ۲۰۱۳، شرکت ورشکستگی خود را اعلام نمود.

نیروانیکس از یک تیم مدیریتی بسیار باتجربه و قوی و پشتیبانی صنایعی صاحب­‌نام برخوردار بود و پایگاه مشتریان نسبتاً بزرگی داشت که سازمان­‌های معتبری در حوزه‌­ی اقتصاد، سلامت، رسانه، و آموزش را دربرمی­‌گرفت. سؤال اینجاست که چرا چنین استارتاپی شکست خورد؟

مدل تجاری نیروانیکس مبتنی بر ارائه­‌ی فضای ذخیره‌­سازی بر اساس قیمتی مشخص به ­ازای هر گیگابایت بود، این قیمت مشخص کار مشتریان را ساده می­‌کرد، اما در بازاری که این شرکت مجبور بود با غول­‌هایی مثل آمازون و مایکروسافت رقابت کند که مدام قیمت‌­ها را در رقابت با یکدیگر کاهش می‌­دادند، ارزش متمایزی برای او ایجاد نمی‌­کرد.

علاوه­ بر این، تنها سرویسی که نیروانیکس ارائه می‌­داد، فضای ذخیره­‌سازی بود، در حالی‌ که رقیبی مثل آمازون برنامه‌­ها و خدمات دیگری را به فضای ذخیره­‌سازی خود الصاق می‌­کرد. به ­همین خاطر نیروانیکس نتوانست به­ عنوان یک تأمین­‌کننده‌­ی خدمات زیرساختی به رقابت در بازار بپردازد.

از سوی دیگر، شرکت هیچ‌­گاه جزئیات معماری زیرساخت­‌های خود را افشا نمی­‌کرد و گمان می­‌رفت که از لحاظ نرم‌­افزاری پایگاه نسبتاً کوچکی داشته و اصولاً آی‌پی واقعی نداشته باشد. به­ علاوه، نیروانیکس در مورد جنبه­‌های مهم سرویس­ خود و برآورده‌ کردن نیازهای خیل عظیم مشتریانش، به شرکایش مثل پانزورا متکی بود. البته شرکت، نوآوری‌­ها و توانایی‌­های خودش را داشت، اما نه به ­اندازه­‌ی کافی.

به این مطلب چه امتیازی می دهید ؟
[Total: ۰ Average: ۰]
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *