موسسه‌ی ملی امنیت و سلامت شغلی ایالات متحده (NIOSH) در پاسخ به «استرس شغلی چیست» می‌گوید: «استرس شغلی، پاسخ‌های فیزیکی و احساسی مضری هستند که وقتی الزامات کار مطابق توانایی‌ها، منابع یا نیازهای کارگر نیست، به وقوع می‌پیوندند. این امر ممکن است به بیماری و جراحت هم منجر شود.»
مفهوم استرس شغلی غالبا با چالش اشتباه گرفته می‌شود، اما این مفاهیم یکسان نیستند. چالش به لحاظ فیزیکی و روانی انرژی‌بخش است و به افراد انگیزه می‌دهد تا مهارت‌های جدیدی را بیاموزند و در شغل‌شان استاد شوند. وقتی افراد بر چالشی غلبه می‌کنند، احساس رضایت دارند و این احساس برای کار سالم و ثمربخش مهم است. وقتی می‌گویند: «کمی استرس برایت خوب است»، غالبا منظورشان چالش است.
استرس، یکی از مهم‌ترین علل بروز اختلالات جسمی و روانی است؛ بررسی‌های گوناگون نشان دهنده‌ی این است که ۷۰ تا ۹۰ درصد بیماری‌ها با استرس ارتباط دارند؛ فهرست بیماری‌های ناشی از استرس، سرطان، بیماری قلبی، آسم و میگرن را در برمی‌گیرد. علل فیزیکی محیطی و اجتماعی استرس را اصطلاحاً عوامل استرس‌زا گویند؛ برخی استرس را پاسخ غیراختصاصی بدن به هر موقعیتی می‌دانند که نیاز به سازگاری داشته باشد؛ خواه موقعیت خوشایند باشد و خواه ناخوشایند. البته یافته‌های جدید نشان می‌دهد که بین استرس ناشی از موقعیت مطلوب و نامطلوب تفاوت‌های فیزیولوژیک وجود دارد. استرس، با سلامتی و عملکرد ارتباط دارد؛ مقادیر کم آن موجب بهبود سلامتی و عملکرد می‌شود و مقادیر زیاد آن سلامتی را به خطر انداخته و عملکرد را دچار اختلال می‌کند.
برخی معتقدند که تفاوت‌های فردی، مانند شخصیت و مهارت تحمل، مهم‌ترین عوامل در پیش‌بینی این مسئله هستند که آیا برخی شرایط کاری خاص موجب استرس می‌شود یا خیر. چیزی که برای یک فرد استرس‌زاست، شاید برای فرد دیگری آزاردهنده نباشد. این باور حاکی از آن است که شیوه‌های پیشگیری از ایجاد استرس شغلی، باید روی کارمندان و راه‌های کمک به آن‌ها برای تحمل شرایط کاری دشوار متمرکز باشند.
برخی از کسالت‌هایی که برای تعیین ارتباط‌شان با استرس شغلی مورد مطالعه قرار گرفتند، عبارتند از: آشفتگی‌های خلق‌وخو و خواب، حالت تهوع، سردرد، روابط آشفته، بدخلقی، عدم رضایت شغلی و روحیه‌ی پایین. شناسایی این علائم اولیه‌ی استرس شغلی آسان است، اما مشاهده‌ی تأثیر بیماری‌های مزمن دشوار است؛ چرا که در طول زمان پیشرفت می‌کنند و علاوه بر استرس، تحت تأثیر عوامل بسیار دیگری هم هستند. مدام شواهد زیادی به دست می‌آیند که نشان می‌دهند استرس، نقشی اساسی در مشکلات مزمن سلامتی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، اختلالات عضلانی اسکلتی، اختلالات روانی و جراحت‌های محل کار ایفا می‌کند. در نیویورک، لس‌آنجلس و سایر شهرهای بزرگ ایالات متحده، فرض بر این است که افسر پلیسی که هنگام کار یا در زمان‌های دیگر دچار حمله‌ی قلبی می‌شود، در واقع دچار جراحت شغلی شده است و به وی غرامت پرداخت می‌شود. حتی اگر این افسر هنگام تشویق تیم فوتبال مورد علاقه‌اش یا اسکی در دامنه‌های پربرف دچار حمله‌ی قلبی شود، باز هم حمله‌ی قلبی را در ارتباط با شغل وی به حساب می‌آورند. بر طبق داده‌های به دست آمده از آمار اداره‌ی کار، کارمندان و کارگرانی که به دلیل استرس، نگرانی یا سایر اختلالات مربوطه، مجبور به گرفتن مرخصی می‌شوند، می‌توانند تا ۲۰ روز از کار دست بکشند.
برخی کارفرماها بر این عقیده هستند که شرایط کاری پراسترس برای افزایش بهره‌وری و سودآوری لازم هستند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که شرایط کاری پر استرس با غیبت از کار، تأخیر ورود و انگیزه‌ی کارگران برای ترک شغل ارتباط دارد که همه‌ی این‌ها هم برای کسب و کار هزینه‌بر هستند.
این آزمون به بررسی میزان استرس شغلی در کارکنان می‌پردازد.
