معرفی ۵ استارتاپ با ایده هایی نو در حوزه فناوری مزرعه داری

به گفته‌ی سازمان ملل، کشاورزی و فعالیت‌های روستایی منبع اصلی درآمد سه چهارم  از مردم فقیر جهان هستند.

لیست استارتاپ های حوزه کشاورزی

همه ساله سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل، برای روز جهانی غذا (۱۶ اکتبر)، موضوعی در زمینه‌ی غذا و کشاورزی انتخاب می‌کند تا در آن روز به جامعه نسبت به این موضوع آگاهی دهد. این سازمان برای ۲۰۱۷ روی چالش‌هایی متمرکز شده که موجب مهاجرت اجباری برای کشاورزان شده است. سازمان ملل می‌گوید «سهم عظیمی از مهاجران از مناطق روستایی می‌آیند که در بین آن‌ها بیش از ۷۵% از عدم امنیت غذایی رنج می‌برند و به امرار معاش از راه کشاورزی و منابع طبیعی وابسته اند.» نکته‌ای که بر اهمیت پیوند میان مهاجران و مزارع خرده‌پا در سرتاسر جهان تأکید دارد.

به گفته‌ی سازمان ملل، مهاجرت اجباری ناشی از جنگ و نزاع یا عدم ثبات سیاسی، یا نیاز اقتصادی می‌تواند مشکلات موجود در کشورها و شهرهای مهاجرپذیر را تشدید نموده و بر اقتصاد و سیستم‌های تغذیه‌ی محلی فشار بیاورد.

به گفته‌ی این سازمان، «ایجاد شرایطی که به روستاییان، به‌ویژه جوانان، اجازه ‌دهد در خانه‌ی خودشان مانده و از این کار احساس امنیت کنند، و اسباب امرار معاش انعطاف پذیرتری داشته باشند، جزء ضروری هر طرحی برای از میان برداشتن چالش مهاجرت است.»

استارت آپ های حوزه فناوری مزرعه‌داری، در سرمایه‌گذاری مراحل ابتدایی در نیمه‌ی اول ۲۰۱۷، ۱.۱۳ بیلیون دلار سرمایه جذب کردند، که براساس گزارش AgFunderAgriFood Tech، رشد ۵۶ درصدی را نسبت به همین مقطع در سال گذشته نشان می‌دهد.

برای این استارت آپ ها، از لحاظ تجاری معنادار است که کشورهای توسعه‌یافته و مزرعه‌داران بزرگ را هدف بگیرند، اما تعداد فزاینده‌ای از آن‌ها به دنبال تبدیل کردن ۵۰۰ میلیون مزرعه‌ی خرده‌مالک به بازار خود هستند.

در این مقاله با شش استارت آپ آشنا می‌شوید که دقیقاً در حال انجام همین کار هستند:

Stellapps – هند

Stellapps یک پایگاه جمع‌آوری و تحلیل داده برای زنجیره‌ی تأمین لبنیات است. این برنامه‌ی کاربردی پایگاه داده و تحلیل‌های خود را در اختیار هر بخشی از زنجیره‌ی تأمین لبنیات قرار می‌دهد، تا بازدهی و کیفیت شیر را ارتقا داده و داده‌های شفافی هم برای صنعت لبنیات و هم درباره‌ی این صنعت تولید کند.

در سال ۲۰۱۴ صنعت لبنیات هند، از مجموع صنایع لبنیات جهان رشد بیشتری داشته و این کشور را به بزرگترین تولیدکننده‌ی لبنیات جهان از ۱۹۹۷ تبدیل کرد. حجم زیادی از این تولید محصول کار دامداران خرده‌پاست. از آنجا که اکثر دامداران هند خرده‌پا هستند، Stellapps سیستمی ایجاد کرده که همه‌ی مزرعه‌ها با هر اندازه‌ای، حتی با داشتن یکی دو گاو بتوانند از پس تهیه‌اش بربیایند.

هزینه‌ی اولیه‌ی حسگرها و پلت‌فرم مذکور، از ۱۵۰۰-۵۰۰ دلار شروع می‌شود -بسته به اینکه مشتری به کدام بخش از زنجیره‌ی تأمین تعلق دارد- و هزینه‌ی ماهیانه‌ی سرویس‌های ابر ۱۰-۸ دلار است. مدیرعامل شرکت، رانجیت موکوندان به‌محض اعلان دور اول سرمایه‌گذاری در ماه جولای، به AgFunderNews  گفت: «راهبرد ما تبدیل کردن این سخت‌افزار به محصولی فاقد مزیّت رقابتی و کاهش هزینه‌ها است تا دردسترس همه باشد» شرکت با بانک‌های محلی هم کار می‌کند تا برای هزینه‌ی پیش‌پرداخت سیستم سرمایه‌گذاری کنند.

FarmDrive – کنیا

FarmDrive، یک استارت آپ تحلیل داده‌ی کنیایی به مزرعه‌داران خرده‌پای آفریقا کمک می‌کند به اعتبار بانک‌های محلی دسترسی داشته باشند. FarmDrive در ۲۰۱۴ توسط ریتا کیمانی و پریس بوسایر تأسیس شد که هر دو در جوامع مزرعه‌داری خرده‌پا رشد کرده و در دانشگاه نایروبی با هم ملاقات کردند، جایی که هر دو در رشته‌ی علوم رایانه‌ای فارغ‌التحصیل شدند.

آنها از عنفوان جوانی شاهد ناتوانی خانواده‌های دامدار خرده‌پا در سرمایه گذاری حمایتی روی مزارعشان بودند، هزینه‌هایی مثل خرید بذرهای مجاز و کود. کیمانی و بوسایر اعتقاد داشتند که فقدان بهره‌وری عمومی مزارع در جوامع آنها از فقدان سرمایه نشأت می‌گرفت. اما در جریان صحبت با دامداران دریافتند که مشکل اصلی این بود که این مزارع خرده‌پا واجد شرایط دریافت وام نبودند چراکه بانک‌ها از معیارهایی استفاده می‌کردند که برای خرده‌پاها جواب نمی‌داد.

وقتی بانک‌ها پرونده‌ی کسی را برای دادن وام بررسی می‌کنند، می‌خواهند پیشینه‌ی اعتباری و برخی وثیقه‌های او را ببینند. مری ژوزف، مدیر شرکت‌های FarmDrive در گفتگویی با AgFunderNews  اظهار داشت: «مزرعه‌داران خرده‌پا هیچ‌یک از دو مورد مذکور را ندارند چراکه فاقد ثروت کافی برای برخورداری از مال و اموال بوده و به‌ندرت سوابق کاری دارند، چون درآمدها و هزینه‌های خانگی خود را با حساب‌های مزرعه قاطی می‌کنند.» وی افزود آنها بی‌سواد هم هستند.

FarmDrive این مسئله را با تعریف نمرات اعتباری برای مزرعه‌داران حل کرد تا بانک‌ها بتوانند به آنها وام بدهند. برای این کار از داده‌هایی که آن‌ها وارد برنامه‌ی موبایل گوشی هوشمند و پیامکی آن کرده بودند -برنامه‌ای که به مزرعه‌داران کمک می‌کند درآمدها و هزینه‌های خود را پیگیری نمایند- و داده‌های ماهواره‌ای، کشاورزی و اقتصادی محلی استفاده کرد. الگوریتم FarmDrive با تحلیل این مجموعه داده‌ها قادر است به مزرعه‌داران نمرات اعتباری بدهد.

myAgro – مالی

myAgro یک سیستم پس‌انداز موبایل است که مزرعه‌داران را قادر می‌سازد تا هزینه‌ی مخارج ضروری مثل بذر و کود را ازطریق اقساط پیش‌پرداخت، تسویه نمایند. مزرعه‌داران کارت‌های خراشیدنی myAgro را در فروشگاه‌های محلی روستایشان خریداری می‌کنند -بسیار شبیه اعتبار خط موبایل- و شماره‌ی روی آن کارت را پیامک کرده، آن را به پرداخت دیجیتال تبدیل نموده و پول را در یک حساب موبایلی می‌خوابانند. myAgro به نگهداری این اقساط پیش‌پرداخت ادامه می‌دهد تا زمان کاشت فرابرسد، آن‌وقت خریدهای عمده‌ی بذر و کود را بسته‌بندی کرده و سپس به محل توزیع در ۵ کیلومتری محل زندگی و کار مزرعه‌داران تحویل می‌دهد. myAgro بابت این فروش‌ها حق کمیسیون دریافت می‌کند.

مدیرعامل شرکت، آنوشکا راتنایاکه در سال ۲۰۱۶ به AgFunderNews گفت: «مزرعه‌دار بودن صرف‌نظر از اینکه چقدر پول دارید، به اندازه‌ی کافی ریسک دارد؛ وام گرفتن این ریسک را افزایش داده و بار سنگینی خواهد شد.»

مشاوران توسعه‌ی جهانی دالبرگ در سال ۲۰۱۱ گزارش دادند که مزرعه‌داران سالیانه به ۴۵۰ بیلیون دلار تأمین سرمایه نیاز دارند اما فقط ۳% از چنین مبلغی را بانک‌ها در اختیارشان می‌گذارند. درعوض این ۳% تنها به دست ۷% از مزرعه‌داران خرده‌پا در سرتاسر جهان می‌رسد.

SunCulture – کنیا

SunCulture یک شرکت فن‌آوری آبیاری با انرژی خورشیدی است که در کنیا فعالیت می‌کند. این استارت آپ کیت‌های آبیاری قطره‌ای می‌فروشد که از انرژی خورشیدی برای پمپاژ آب از هر منبعی استفاده می‌کنند. دسامبر گذشته، SunCulture جایزه‌ای نقدی از رقابت توانمندسازی کشاورزی دریافت نموده و مدیرعامل آن، سمیر ابراهیم در فهرست ۳۰ زیر ۳۰ ساله‌ی ۲۰۱۷ فوربس برای انرژی جای گرفت.

مزرعه‌داران خرده‌پا جریان نقدینگی محدودی دارند و نمی‌توانند فن‌آوری‌های جدید کشاورزی را خریداری کنند، بنابراین SunCulture و دیگر استارت آپ های فن‌آوری کشاورزی که در منطقه فعالند، مجبور شدند برای فروش محصولاتشان خلاقیت به خرج دهند. یعنی، برخی استارتاپ ها احساس نیاز کردند تا سرمایه‌ی کافی را در اختیار مزرعه‌داران قرار داده و توانایی خرید فن‌آوری خود را به آنها ارزانی دارند. درواقع این استارت آپ ها شکافی را پر می‌کنند که بانک‌های محلی آفریقا برجای گذاشته‌اند، بانک‌هایی که معمولاً درصد اندکی از مجموع وام‌های خود را به کشاورزی اختصاص می‌دهند، علی‌رغم اینکه این بخش اکثر نیروی کار آفریقا را مشغول به کار کرده است.

به گفته‌ی ابراهیم به AgFunderNews، شرکت SunCulture که دراصل کیت آبیاری با انرژی خورشیدی عرضه می‌کرده، درحال‌حاضر به مزرعه‌داران سرمایه می‌دهد تا فن‌آوری جدید را خریداری نمایند.

InspiraFarms – انگلستان

InspiraFarms، مجهز شده تا با فراهم ساختن امکانات پردازش زنجیره سرد، به مزرعه‌داران برخی از نیازمندترین مناطق جهان کمک کند در زنجیره‌ی تأمین مواد غذایی بالا بروند. این امکانات آن‌ها را قادر می‌سازد تا ضایعات پس از برداشت محصول را کاهش داده و نیازهای کیفی و ایمنی مشتریان نهایی خود را برآورده سازند.

ضایعات پس از برداشت به علت آلودگی محیطی و آفت، در بسیاری از نواحی شدت زیادی دارد، مک‌کنزی برآورد کرده که ۳۰% از تولیدات کشاورزی در آفریقا و آسیا در فرآیندهای پس از برداشت از دست می‌روند. فقدان سردخانه در نواحی دوردست مدیریت محصول را با محدودیت مواجه ساخته، عمر قفسه‌ای بالقوه‌ی محصول را بسیار کاهش داده و درنتیجه درآمد احتمالی مزرعه‌دار از فروش را کم می‌کند.

InspiraFarms امیدوار است این چالش‌ها را از میان برداشته و با سردخانه و فن‌آوری پردازش مواد غذایی، درآمد سالیانه‌ی مزارع این مناطق را تا ۴۰% افزایش دهد.