خزانه کورکورانه ( Blind Pool )

خزانه کورکورانه چیست؟

خزانه کورکورانه، که به آن “پذیره ­نویسی چک سفید” یا “پیشنهاد چک سفید” نیز گفته می­شود، یک برنامه مشارکت مستقیم یا مشارکت محدود است که در آن برای وجوهی که از سرمایه­ گذاران جمع ­آوری می­شود، اهداف سرمایه ­گذاری تعیین نشده است.

نکات کلیدی

• خزانه­ های کورکورانه، ابزارهای سرمایه ­گذاری می­باشند که محدودیت­ های بسیار کمی را در مورد این که چه چیزی را و چگونه می­توانند سرمایه ­گذاری کنند، دارند و ارزیابی آن­ها حتی برای سرمایه­ گذاران حرفه­ ای هم مشکل است.
• اعتبار خزانه­ های کورکورانه (که به آن­ها “پذیره ­نویسی چک سفید” یا “پیشنهاد چک سفید” نیز می­گویند) به مرور زمان زیر سوال رفت، زیرا عده­ای از این آزادی که در استفاده از سرمایه افراد داشتند، سوء استفاده کردند.
• یکی از کاربردهای بالقوه ابزار خزانه کورکورانه، تامین بودجه برای تملیک شرکت­های خصوصی است تا آن­ها را خارج از مقررات سنتی و فرآیندهای ثبت، سهامی عام کنند.

آشنایی با خزانه کورکورانه

پولی که در خزانه­ های کورکورانه از سرمایه ­گذاران جمع ­آوری می­شود، معمولا روی حساب شهرت یک فرد یا شرکت خاص است. این خزانه­ ها معمولا توسط یک شریک عمومی با اختیارات گسترده برای سرمایه­ گذاری، مدیریت می­شوند. خزانه ­های کورکورانه ممکن است اهداف گسترده ­ای، مانند رشد یا درآمد، داشته باشند و یا بر روی یک صنعت یا دارایی خاص تمرکز کنند. در این جور خزانه ­ها، معمولا محدودیت­ها یا تدابیر اندکی برای امنیت سرمایه ­گذار وجود دارد.

یکی از کاربردهای بالقوه ابزار خزانه کورکورانه، تامین بودجه برای تملیک شرکت­های خصوصی است تا آن­ها را خارج از مقررات سنتی و فرآیندهای ثبت، سهامی عام کنند. خزانه­ های کورکورانه معمولا در سرمایه­ گذاری انرژی (چاه­ های نفت و گاز) و املاک و مستغلات (REIT های غیرقابل تجارت) و دیگر دارایی­ ها به کار می روند.

معایب خزانه کورکورانه

خزانه­ های کورکورانه اغلب محصول مراحل آخر بالا رفتن قیمت­های بازار هستند که سرمایه ­گذاران و تامین­ کنندگان مالی، معمولا پر حرص و طمع شده و احتیاط و دقت را کنار می­گذراند. این خزانه­ ها در دهه ­های 1980 و 1990 در کنار سرمایه­ گذاری خطرپذیر و سرمایه­ گذاری فرشته محبوب شدند، اما کلاه برداری­ های بسیاری که در رابطه با خزانه ­های کورکورانه صورت گرفت، به شهرتشان ضربه زد.

گاهی اوقات این خزانه ­ها بدون انجام حتی یک سرمایه ­گذاری، منحل می­شوند، البته مدیران یا شرکای عمومی در هر صورت کارمزد هنگفتی کسب می­کنند. اصطلاح “خزانه کورکورانه” برای توصیف شرکت­هایی که شفافیت نداشته یا اطلاعات اندکی در اختیار سهام­داران می­گذارند نیز به کار می­رود.

فواید خزانه کورکورانه

انعطاف­ پذیری خزانه­ های کورکورانه به آن­ها مزیتی نسبت به صندوق ­های سنتی می­دهد که قوانین خود خواست ه­ای را در مدیریت سرمایه ­گذاری­ ها اعمال کنند. به عنوان مثال، یک بنیاد سرمایه ­گذاری املاک و مستغلات (REIT)، مجبور است در ملک و املاک سرمایه ­گذاری کند، حتی اگر بازار فضای اداری یا سایر املاک تجاری در حال فروپاشی باشد. این امر، ناگزیر به عملکرد کوتاه مدت ضعیف منجر می­شود.

در مقابل، خزانه کورکورانه می­تواند در جاهای دیگر به دنبال فرصت­های بهتری بگردد. معمولا تنها معیاری که برای سرمایه ­گذاری خزانه کورکورانه تعیین می­شود، پارامترهای عملکرد مالی است.

ارزیابی خزانه کورکورانه

خزانه­ های کورکورانه معمولا سرمایه­ گذاران معمولی را هدف قرار نمی­ دهند، اما ارزیابی آن­ها می­تواند حتی برای سرمایه­گ ذاران نهادی هم مشکل باشد.

با توجه به این که خزانه ­های کورکورانه دستشان در سرمایه ­گذاری آزاد است، ارزیابی آن­ها از طریق مقایسه با هم­نوعانشان دشوار می­باشد. با این حال، چند روش برای این کار وجود دارد:

• سابقه عملکرد شریک عمومی را بررسی کنید. بازده را نادیده بگیرید تا بتوانید تصویری از فرآیند سرمایه­ گذاری آن­ها به دست آورده و ببینید که آیا این فرآیند قابل تکرار هست یا نه.
• آیا شریک عمومی خوبی در روابط تجاری دارد که بتوان از آن­ها برای ایده گرفتن و مشاوره استفاده کرد؟
• ساختار دستمزد مدیر صندوق چگونه است؟ به عنوان مثال، ممکن است انگیزه­ای برای ریسک کردن بیش از حد داشته باشند.