استراتژی خروج ( Exit Strategy )

استراتژی خروج یک طرح احتیاطی است که سرمایه‌گذاران، تاجران، سرمایه­ گذاران خطرپذیر یا صاحبان کسب و کار، برای نقد کردن دارایی­ های مالی یا واگذاری دارایی­ های تجاری مشهود پس از برآورده شدن یا فراتر رفتن از معیارهای از پیش تعیین شده برای هر یک از آن­ها، به کار می­گیرند.

اهداف

استراتژی خروج را می­توان برای خروج از یک سرمایه­ گذاری فاقد سوددهی یا بستن یک کسب و کار زیان آور به کار بست. در این حالت، هدف استراتژی خروج، محدود کردن ضرر و زیان است.

استراتژی خروج را می­توان هنگامی که یک سرمایه­ گذاری یا پروژه تجاری به هدف سود خود رسیده باشد نیز به کار برد. به عنوان مثال، سرمایه ­گذاران فرشته در شرکتی نوپا می­توانند از طریق عرضه اولیه سهام (IPO)، یک استراتژی خروج را برنامه­ ریزی کنند.

از جمله دلایل دیگر برای اجرای استراتژی خروج می­توان به تغییرات چشمگیر شرایط بازار به دلیل رویدادی فاجعه ­آمیز، دلایل قانونی، دعاوی مسئولیت، یا این دلیل ساده که مالک/سرمایه­ گذار کسب و کار، بازنشسته شده و می­خواهد پولش را نقد کند، اشاره کرد.

استراتژی ­های خروج از کسب و کار با استراتژی ­های خروج از معاملات مورد استفاده در بازارهای اوراق بهادار، تفاوت دارند.

نکات کلیدی

• به طور کلی، استراتژی خروج برنامه ­ای آگاهانه برای کنار کشیدن از سرمایه­ گذاری در پروژه تجاری یا دارایی مالی است.
• استراتژی­ های خروج از کسب و کار شامل عرضه اولیه سهام، تملیک و خرید سهام مدیریتی می­شوند، اما می ­توانند نکول استراتژیک یا ورشکستگی برای خروج از یک شرکت ورشکسته را نیز در بر داشته باشند.
• هدف استراتژی­ های خروج از معامله، تلاش برای توقف ضرر به منظور جلوگیری از ضرر در رکورد و دستور برداشت سود برای نقد کردن سرمایه با معاملات سودآور است.

آشنایی با استراتژی خروج

برنامه­ ریزی استراتژی خروج موثر برای هر احتمال مثبت و منفی صرف نظر از نوع سرمایه­ گذاری، معامله یا پروژه تجاری، لازم است. این برنامه ­ریزی باید بخشی ضروری در تعیین ریسک مرتبط با سرمایه­ گذاری، معامله یا پروژه تجاری باشد.

استراتژی خروج از کسب و کار، برنامه استراتژیک کارآفرین برای فروش مالکیت خود در شرکت، به سرمایه­ گذاران یا شرکتی دیگر است. استراتژی خروج راهی جلوی پای صاحب کسب و کار می­گذارد تا سهام خود را در یک کسب و کار کاهش داده یا نقد کند و در صورت موفقیت­ آمیز بودن کسب و کار، سود کلانی به دست آورد.

اگر کسب و کار، موفق نباشد، استراتژی خروج، امکان محدود کردن ضرر را به کارآفرین می­دهد. استراتژی خروج می­تواند توسط سرمایه­ گذارانی مانند سرمایه­ گذاران خطرپذیر استفاده شود تا  سرمایه­ گذاران را برای نقد کردن سرمایه با خروج از سرمایه­ گذاری آماده کند.

استراتژی ­های خروج و سایر تکنیک ­های مدیریت پول می ­توانند با حذف هیجانات و کاهش ریسک، معاملات معامله­ گران و سرمایه ­گذاران را تا حد زیادی بهبود بخشند. قبل از ورود به معامله، به سرمایه­ گذار توصیه می­شود که نقطه ­ای را برای فروش در ضرر و نقطه ­ای را برای فروش در سود تعیین کند.

مدیریت مالی یکی از مهم­ترین جنبه­ های تجارت است. به عنوان مثال، بسیاری از معامله ­گران، بدون استراتژی خروج وارد معامله می­شوند و اکثرا یا دچار سودهای زودرس می­شوند و یا ضرر می­کنند. معامله­ گران باید استراتژی­ های خروجی را که برایشان موجود است شناخته و استراتژی خروجی را ایجاد کنند که ضرر و زیان و محدودیت سود را به حداقل برساند.

استراتژی ­های خروج برای پروژه تجاری

کارآفرینان موفق در استارتاپ­ ها، محض احتیاط برای موقعی که عملیات تجاری به نقاط عطف از پیش تعیین شده نرسد، یک استراتژی خروج طراحی می­کنند.

اگر جریان نقدی به نقطه ­ای کاهش یابد که عملیات تجاری دیگر پایدار نباشد و امکان تزریق سرمایه خارجی برای حفظ عملیات وجود نداشته باشد، گاهی اتمام برنامه ­ریزی شده عملیات و نقد کردن همه دارایی­ ها، بهترین گزینه برای محدود کردن زیان بیشتر است.

اکثر سرمایه ­گذاران خطرپذیر اصرار دارند که قبل از سرمایه­گذاری، یک استراتژی خروج با دقت و برنامه ­ریزی شده در طرح تجاری گنجانده شود. صاحبان کسب و کار یا سرمایه­ گذاران نیز در صورتی که کسی پیشنهاد سودآوری برای کسب و کارشان ارائه دهد، ممکن است تصمیم به خروج بگیرند.

در حالت ایده ­آل، کارآفرین قبل از راه ­اندازی کسب و کار، یک استراتژی خروج را در طرح تجاری اولیه خود شکل می­دهد. انتخاب طرح خروج بر تصمیمات مربوط به توسعه کسب و کار تاثیر می­گذارد. استراتژی­ های خروج رایج شامل عرضه عمومی سهام (IPO)، تملیک استراتژیک و خرید سهام مدیریتی (MBO) هستند.

انتخاب استراتژی خروج برای هر کارآفرین به عوامل زیادی بستگی دارد: مانند میزان کنترل یا حدود مشارکت و دخالتی که کارآفرین مایل است در کسب و کار داشته باشد، این که آیا می­خواهد شرکت به همان روش قبل به کار خود ادامه دهد یا ترجیح می­دهد در آینده تغییراتی در آن ایجاد شود. همچنین کارآفرینان خواهان دریافت بهای منصفانه ­ای برای سهم مالکیتشان هستند و این مسئله بر انتخاب استراتژی خروج آن­ها موثر است.

به عنوان مثال، تملیک استراتژیک، مسئولیت­های مالکیت را از دوش بنیان­گذار برمی­دارد، اما این به معنای دست کشیدن از قدرت کنترل است. IPO ها را اغلب بهترین استراتژی خروج می­دانند زیرا با اعتبار و بازده بالا همراه هستند. در مقابل، ورشکستگی، نامطلوب­ ترین راه برای خروج از کسب و کار به شمار می­رود.

یکی از جنبه ­های کلیدی استراتژی خروج، ارزش ­گذاری کسب و کار است و متخصصانی برای این منظور وجود دارند که به صاحبان کسب و کار (و خریداران)، در بررسی وضعیت مالی شرکت برای تعیین ارزش منصفانه کمک می­کنند. مدیران انتقالی هم وجود دارند که نقششان کمک به فروشندگان در طراحی استراتژی­ های خروج از کسب و کار است.