بازه زمانی که در آن سهامداران خاص موافقت می‌کنند که از حق فروش سهام خود در یک شرکت عمومی خودداری و چشم پوشی کنند. بانک‌های سرمایه گذاری که برای عرض اولیه سهام متعهد می‌شوند، به طور کلی برای دوره‌های زمانی خاصی بر روی حالت قفل کردن اصرار می‌کنند که معمولا 180 روز برای سهامداران بزرگ می‌باشد (کسانی که 1% یا بیشتر از سهام مالکیت دارند)، تا با اینکار اجازه به وجود آمدن و توسعه یک بازار فروش منظم را فراهم کنند. سهامدارانی که در این بازه زمانی تحت حالت قفل کردن قرار می‌گیرند، معمولا عبارتند از اعضای تیم مدیریتی و هیئت مدیره شرکت، شرکای استراتژیک و دیگر سرمایه گذاران بزرگ مشابه به آنها. این سهامداران معمولا قبل از IPO و با قیمتی بسیار پایین‌تر از قیمت ارائه شده به عموم مردم سرمایه گذاری کرده‌اند و از این رو سود بسیار زیادی به دست می‌آورند. اگر سهامداری که در بازه‌ی زمانی قفل کردن تحت این حالت قرار دارد، سعی در فروش سهام خود داشته باشد، مامور تبدیل کننده سهام اجازه نمی‌دهد که این فروش به صورت کامل انجام شود.
بازه‌ی زمانی قفل کردن، بازه‌ای است که در آن یک سرمایه گذار باید مدتی برای فروش یا معامله‌ی سهام شرکت (به دلیل استراتژی خروج) صبر کند؛ معمولا در یک عرضه اولیه سهام، بازه زمانی قفل کردن توسط متعهد شوندگان اوراق تعیین می‌شود.
