تامین مالی پلی (Bridge Financing)
تعریف
تامین مالی پل اغلب به شکل وام پل یا کارگشایی، یک گزینه تامین مالی موقت است که شرکت ها و سایر نهادها برای تحکیم موقعیت کوتاه مدت خود از آن استفاده می کنند و این کار را تا زمانی که یک گزینه تامین مالی بلندمدت فراهم کنند، ادامه می دهند. تامین مالی پل معمولا از طرف بانک های سرمایه گذاری یا شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر به شکل وام یا سرمایه گذاری سهام ارائه می شود.
تامین مالی پل همچنین برای عرضه اولیه سهام (IPO) استفاده می شود یا ممکن است به جای وام، شامل مبادله سهام در ازای سرمایه باشد.
نکات کلیدی
- تامین مالی پل می تواند به شکل بدهی یا حقوق صاحبان سهام بوده و در طول IPO مورد استفاده قرار گیرد.
- ماهیت وام های پل معمولا کوتاه مدت بوده و سود بالایی دارند.
- تامین مالی پل با فروش سهام، مستلزم واگذاری سهام شرکت در ازای تامین مالی است.
- تامین مالی پل IPO، هزینه های IPO را پوشش می دهد و توسط شرکت هایی استفاده می شود که قصد دارند سهامی عام شوند. هزینه مورد نظر پس از عرضه عمومی شرکت، بازپرداخت می شود.
طرز کار تامین مالی پل
تامین مالی پل، همان گونه که از نام آن بر می آید «پلی» است میان فاصله زمانی که سرمایه شرکت تمام می شود و زمانی در آینده که انتظار می رود سرمایه ای را دریافت کند. این نوع تامین مالی معمولا برای دریافت سرمایه برای گردش کوتاه مدت شرکت استفاده می شود.
راه های متعددی برای تامین مالی به این روش وجود دارد. این که یک شرکت یا واحد تجاری از کدام گزینه استفاده می کند به گزینه های در دسترس آن بستگی دارد. شرکتی که موقعیت نسبتا مستحکمی داشته و به کمک کوتاه مدت نیاز دارد، ممکن است گزینه های بیشتری نسبت به شرکتی که با مشکلات بزرگ تری مواجه است، داشته باشد. گزینه های تامین مالی پل شامل تامین مالی پل از طریق انتشار اوراق بدهی، فروش سهام و IPO است.
انواع تامین مالی پل
- تامین مالی پل از طریق انتشار اوراق بدهی
یکی از گزینه های تامین مالی پل این است که شرکت، وامی کوتاه مدت و با بهره بالا، که به عنوان وام کارگشایی شناخته می شود، بگیرد. با این حال، شرکت هایی که به دنبال تامین مالی پل از طریق وام کارگشایی هستند باید مراقب باشند، زیرا نرخ بهره گاهی به قدری بالاست که می تواند به مشکلات مالی بیشتری منجر شود.
به عنوان مثال، اگر شرکتی تاییدیه وام بانکی ۵۰۰ هزار دلاری را از قبل گرفته باشد، اما زمان دریافت اولین قسط آن شش ماه بعد باشد، ممکن است به دنبال وام کارگشایی برود. این شرکت می تواند برای یک وام کوتاه مدت شش ماهه درخواست دهد تا سرمایه کافی برای دوام آوردن تا زمان واریز اولین قسط به حساب بانکی شرکت را برایش فراهم می کند.
- تامین مالی پل از طریق فروش سهام
گاهی اوقات شرکت ها نمی خواهند زیر بار بدهی با بهره بالا بروند. در این صورت، می توانند به شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر درخواست دهند تا یک دور تامین مالی پل را برایشان فراهم کنند. بدین ترتیب، سرمایه کافی برای گرداندن شرکت تا زمانی که امکان برگزاری دور بزرگ تری از تامین مالی از طریق فروش سهام (در صورت تمایل) فراهم باشد را بدست می آورند.
در این سناریو، شرکت می تواند تصمیم بگیرد که در ازای تامین مالی چند ماهه تا یک ساله، مالکیت سهام خود را به شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر واگذار کند. اگر شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر بر این باور باشد که شرکت در نهایت سودآور شده و ارزش سهامش در شرکت افزایش خواهد یافت، این معامله را خواهد پذیرفت.
- تامین مالی پل از طریق IPO
تامین مالی پل، در اصطلاح سرمایه گذاری، روشی برای تامین مالی است که شرکت ها قبل از عرضه اولیه سهامشان به کار می برند. این نوع تامین مالی پل برای پوشش هزینه های مرتبط با IPO طراحی شده و معمولا ماهیت کوتاه مدت دارد. پس از تکمیل IPO، وجه نقد جمع آوریشده از عرضه، بلافاصله بدهی وام را پرداخت می کند.
این وجوه معمولا توسط یک بانک سرمایه گذاری تامین می شوند که پذیره نویسی سهام جدید را انجام می دهد. شرکت دریافت کننده وجه، به عنوان بازپرداخت، تعدادی از سهامش را برای جبران وام به پذیره نویسان می دهد. این تامین مالی در اصل پیش پرداختی برای فروش آتی سهام جدید صادرشده است.
نمونه ای از تامین مالی پل
تامین مالی پل در صنایع بسیاری متداول است، زیرا همیشه شرکت هایی هستند که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند. حوزه معدن مملو از بازیگران کوچکی است که اغلب از تامین مالی پل استفاده می کنند و این کار را برای توسعه معدن یا پوشش هزینه ها تا زمانی که امکان انتشار سهام بیشتری را داشته باشند، ادامه می دهند.
تامین مالی پل، فرآیند آسانی نیست و اغلب شامل مقرراتی برای حفاظت از نهاد ارائه دهنده تامین مالی می شود.
ممکن است یک شرکت معدن برای توسعه معدن جدیدی که انتظار می رود سود بیشتری نسبت به مبلغ وام داشته باشد، ۱۲ میلیون دلار سرمایه دریافت کند. شاید یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر این تامین مالی را فراهم کند، اما به دلیل ریسکی که دارد، سالانه ۲۰٪ سود می گیرد و ملزم می کند که وجه وام، یک ساله بازپرداخت شود.
تفاهم نامه وام می تواند شامل مقررات دیگری نیز باشد. مثلا این که اگر وام به موقع بازپرداخت نشود، نرخ بهره افزایش می یابد. برای مثال ممکن است تا ۲۵ درصد افزایش یابد.
شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر می تواند یک بند در خصوص قابلیت تبدیل نیز اعمال کند. این بدان معناست که شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر می تواند به دلخواه، مقدار معینی از وام را با قیمت سهام توافق شده به سهام تبدیل کند. برای مثال، این امکان وجود دارد که ۴ میلیون دلار از وام ۱۲ میلیون دلاری به صلاحدید شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر، به قیمت ۵ دلار برای هر سهم، به سهام تبدیل شود. این برچسب قیمت ۵ دلاری می تواند از طریق مذاکره توافق شده باشد یا ممکن است فقط قیمت سهام شرکت در زمان انجام معامله باشد.
از سایر شرایط می توان بازپرداخت اجباری و فوری را نام برد؛ این وضعیت در صورتی اتفاق می افتد که شرکت، یک بودجه اضافی با مقداری بیش از مقدار مانده وام را دریافت کند.