انواع مدل های کسب و کار – قرارداد مبتنی بر عملکرد

قرارداد مبتنی بر عملکرد ریشه در مفهوم مشارکت عمومی-خصوصی (ppp) در قرن نوزدهم دارد که شامل پرداخت به شرکت‌ها توسط مراجع عمومی براساس تامین شرایط موردنیاز می‌شود؛ ورود تدریجی پاداش‌دهی بر اساس نتایج به صنعت رخ می‌دهد. از این مدل در شرکت تولیدکننده موتور هواپیمای Rolls-Roys در اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰ استفاده شد که فروش موتورها نه برحسب هر دستگاه بلکه براساس میزان کارایی در هر ساعت پرواز بود. این مدل در بین مشتریان  از محبوبیت بالایی برخوردار شد.

مزایای قرارداد مبتنی بر عملکرد شامل: کاهش هزینه‌ها، امکان بهبود محصولات و امکان کنترل هزینه‌ها برای مشتری است. در این الگو قیمت‌گذاری یک محصول به شدت کاربرد آن بستگی ندارد و خطرات مالی و عملکردی با ارتباطات بلندمدت با مشتریان قابل جبران است؛ این مدل امکان پولی‌سازی دانش و خدمات موجود را فراهم می‌کند و در صورت ارتباط با محصولات پیچیده و چالش‌برانگیز کارایی بالایی خواهد داشت.

نمونه شرکت‌ها

BASF بزرگ‌ترین شرکت صنایع شیمیایی جهان است که از این الگو در نیمه‌ی دوم دهه‌ی ۱۹۹۰ با محاسبه‌ی هزینه‌ی روکش‌های خودرو براساس هر واحد روکش شده و نه مقدار رنگ به کار رفته در آن استفاده کرد و بخشی از مسئولیت پرداخت کاری خودروها را به مشتریان واگذار کرد و درنهایت منجر به تقسیم صرفه‌جویی حاصل بین مشتریان و شرکت و ایجاد وضعیت برد-برد شد.

xerox تولیدکننده‌ی آمریکایی پرینتر، دستگاه‌های کپی و … است که محصولات را تحت تملک شرکت به مشتریان ارائه می‌کند و هم‌چنین از مشتریان به ازای هر صفحه چاپ شده هزینه دریافت می‌کند. این شرکت به دلیل منابع وسیع و تخصص آن در تعمیر و نگهداری باعث کاهش هزینه‌ها و افزایش بازدهی و هم‌چنین با کاهش هزینه‌های عملیاتی باعث افزایش سود شرکت شد.

smartville بنگاه اقتصادی مشترک ایجاد شده توسط Daimler و تولیدکننده‌ی سوئیسی ساعت Swatch است که این بنگاه به تولید خودرو محبوب Smart پرداخته است که تمام عرضه‌کنندگان اصلی قطعات خودرو در یک محوطه قرار می‌گیرد که تنها ۱۰ درصد محصولات در خود کارخانه تولید می‌شد. این شرکت با تحویل بخش به بخش سیستم‌ها از عرضه‌کنندگان باعث کاهش زمان تولید، هزینه‌ها و همکاری کارآمدتر بین عرضه‌کنندگان شد.