اخباری که معمولا از جنگ ها و میادین نبرد مخابره می شود، دست به دست شدن زمین و ساختمان هاست. اما در واقعیت، یک میدان جنگ محل تقابل فناوری نظامی رقبای بزرگ و ثروتمندی است که میلیاردها دلار بر روی ادوات خود هزینه می کنند.
اما این پول ها کجا هزینه می شوند؟
پرده اول: فناوری نظامی و هوش مصنوعی آدم کش
در روزهای گذشته خبری از یک فناوری نظام غیر انسانی در جنگ غزه منتشر شد. رژیم صهیونیستی از یک سیستم هوش مصنوعی برای شناسایی و نشانه گذاری فرماندهان و افسران ارشد حماس استفاده می کند.
استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی افراد به هیچ وجه جدید نیست. فناوری های مرتبط با شناسایی چهره و افراد، سال هاست که در دست توسعه هستند و هم اکنون از تلفن های همراه ما تا درگاه های ورودی در فرودگاه ها و گمرکات در سراسر جهان در حال استفاده هستند.
با این حال هیچ کدام از این سیستم ها «تصمیم به کشتن» کسی را نمی گیرند. در بسیاری از داستان ها و فیلم های علمی-تخیلی، با انواع هوش مصنوعی طرف هستیم که به دلایل مختلف تصمیم به کشتن انسان ها می گیرد. برای مثال در فیلم های ترمیناتور هوش مصنوعی با به راه انداختن جنگ اتمی به دنبال نابودی نوع بشر می رود. اما این سیستم ها از ابتدا برای «تصمیم به کشتن» طراحی نشده اند.
مسئله ی اصلی در سیستم هوش مصنوعی مورد استفاده از سوی رژیم صهیونیستی در جنگ غزه، پیشنهاد قتلی است که از سوی این سیستم هوش مصنوعی ارائه می شود. آن طور که گزارش های خبری می گویند، این سیستم به ازای هر افسر حماس، تا ۲۰ غیر نظامی را نیز به عنوان کشته های قابل قبول می داند.
به این ترتیب یک سیستم هوش مصنوعی بدون شناسایی کامل هویت افراد، نه تنها اجازه ی قتل آن ها را می دهد، بلکه در هدایت تسلیحات نیز نقش بازی می کند.
پرده دوم: تسلیحات هوشمند و محصولات کور از فناوری نظامی
جنگ روسیه و اوکراین سالهاست که به بن بست رسیده است. در ابتدای جنگ اخبار متعددی از ناکارآمدی تجهیزات و تسلیحات روسی در مقابل نمونه های مورد استفاده از سوی اوکراینی ها مخابره می شد.
اوکراین با حمایت متحدان غربی خود توانسته بود انواع محصولات فناوری نظامی و تسلیحات هوشمند را به صورت بسیار موثر علیه روسیه استفاده کند. موضوعی که باعث توسعه تسلیحات مشابه از سوی روسیه شد. حال روسیه روزانه صدها سلاح هوشمند علیه اوکراین استفاده می کند. عددی که بسیار بیشتر از عدد استفاده شده از سوی طرف اوکراینی است.
این تسلیحات به هیچ عنوان ارزان نیستند و از قطعات الکترونیکی متعددی از کشورهای شرقی و غربی استفاده می کنند. به این ترتیب با استفاده از هر بمب از این دست، هزاران دلار پول به جیب سازندگان این سلاح ها و سازندگان تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده در آن ها می رود.
پرده سوم: میلیاردهای باروت و سیاست، ذینفعان اصلی فناوری نظامی
مجله فوربز هر سال لیستی از میلیاردرهای جهان منتشر می کند. لیست منتشر شده در سال ۲۰۲۴ افراد متعددی را در خود دارد که از محل همین جنگ افزارها به ثروت های کلان رسیده اند.
از سمت روسیه، هر سال میلیاردها دلار به این شرکت ها سرازیر می شود تا انواع تسلیحات – از جمله تسلیحات هوشمند – را تولید کنند. افرادی مثل الکسی مورداشِو و ولادیمیر پوتانین به تولید هواپیماهای جنگنده و تفنگ های سربازان مشغول هستند.
از سمت دیگر، میلیاردرهای غربی متعددی نیز به تولید تسلیحات و لجستیک منابع و تجهیزات مشغول هستند. یوگو گوسالی برتا، از خانواده قدیمی برتا مالک شرکت ایتالیایی بزرگ برتا که تولید کننده تفنگ است، ۲.۴ میلیارد دلار ارزش دارد. برادران بیرقدار، جمعا ۲.۳ میلیارد دلار سرمایه دارند. سلجوق بیرقدار داماد رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور حال حاضر ترکیه است.
انواع سیستم های هوشمند و تجهیزات کشنده از سوی میلیاردرهایی از این دست در حال حاضر در جنگ های سراسر جهان در حال تولید و مصرف هستند. این دسته از فناوری نظامی که با صرف هزینه های گزاف تولید می شود، اندک اندک در حال کم کردن اهمیت انسان هاست.
آیا در آینده نزدیک شاهد دنیایی شبیه به فیلم های ترمیناتور و تحت تسلط محصولات این بنگاه های فناوری نظامی خواهیم بود؟
