در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیتها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگهداریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهرهمند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمعآوری تجربیات مجموعهای از استارتاپهای ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینهای باشد برای موفقیت استارتاپهای نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. پنجمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ Beepi میپردازد را با هم مرور میکنیم.
Beepi در آوریل ۲۰۱۴ توسط الخاندرو رزنیک در مقام مدیرعامل و آوون ساویر بهعنوان مدیر ارشد عملیاتی شکل گرفت. این ایده پس از تجربهی بد خرید یک ماشین دستدوم در زمان دانشجویی امآیتی به ذهن رزنیک رسید. این سرویس ابتدا از سرمایهگذاری ۵ میلیون دلاری سری A در صنعت فناوری برخوردار شد، و به دنبال آن سرمایهی ۶۰ میلیون دلاری سری B را در اکتبر ۲۰۱۴ با ارزشگذاری ۲۰۰ میلیون دلاری، دریافت نمود. این درحالی بود که برآورد میشد درآمد سالانهی آن ۱۵ میلیون دلار باشد.
Beepi که در ابتدا فقط در سانفرانسیسکو فعال بود، به سندیگو هم رسید. در دسامبر ۲۰۱۴، ۱۲.۷ میلیون دلار دیگر از سه سرمایهگذار دریافت کرد تا سهام سرمایهگذاران کوچک اولیه را بخرد.
اولین دفاتر این شرکت، در خارج از کالیفرنیا در آوریل ۲۰۱۵ در فونیکس گشایش یافت. هرچند سرویسهای Beepi در ۲۰۰ شهر دردسترس بودند اما تحویل خودروها، فقط در کالیفرنیا و آریزونا رایگان بود. رزنیک در ماه می، در گفتگویی با والاستریت ژورنال اعلام کرد که انتظار ۳۰۰ میلیون دلار سرمایهی بیشتر با ارزشگذاری بیش از ۲ میلیارد دلار را دارد. در اکتبر ۲۰۱۶، Beepi با هدایت بزرگترین خودروساز داخلی چین؛ یعنی سایک موتور، تنها ۷۰ میلیون دلار افزایش جذب سرمایه داشت که مدیرعاملش این کسری را به آشفتگی بازار نسبت داد. در پاییز ۲۰۱۶، Beepi هر ماه فقط ۱۵۳ اتومبیل در کالیفرنیا میفروخت، این درحالی بود که بزرگترین فروشندهی خودروهای دستدوم در آن زمان، هر ماه بهطور متوسط فروش ۸۵۰۰ خودرو را ثبت کرده بود.
هرچند Beepi در دسامبر ۲۰۱۵، شراکت با الای فایننشال را آغاز نمود، اما این تصمیم هم کارگر نیافتاد و یک سال بعد در دسامبر ۲۰۱۶، وقتی سرمایهگذار چینی از سرمایهگذاری پیشنهادشده کنار کشید، Beepi بهناچار فعالیتهای خود را در خارج از کالیفرنیا متوقف ساخت و خودش را به رقیبش یعنی شیفت فروخت. این شرکت با اخراج ۱۸۰ کارمند خود، در پی ادغام با شرکت جدید به نام فایرداتکام بود. این ادغام هم در فوریه ۲۰۱۷ به شکست انجامید و Beepi داراییهای خود را در فرآیند بستهشدن شرکت به فروش گذاشت. فروش داراییها ازطریق شرکت شروود و در فرآیندی موسوم به واگذاری به نفع اعتباردهندگان صورت گرفت. درواقع شرکت مذکور داراییهای Beepi را جهت بازپرداخت سرمایهی اعتباردهندگان به فروش میگذاشت.
Beepi نمونهای گویا از «ایدهی خوب، اجرای بد» است. جریان نقدی منفی، بینظمی مالی، سوءمدیریت سرمایهی جذب شده، داشتن اولویتهای اشتباه، اصرار بر افزایش سرمایه در زمان کوتاه، حجم زیاد کارمندان و حقوق بالای آنها از عوامل منجر به سقوط Beepi بودند؛ به گفته یکی از کارمندان سابق این شرکت، Beepi ماهانه تا ۷ میلیون دلار را در زمان اوج خود بهخاطر داشتن ۳۰۰ کارمند به هدر میداد. تککرانچ در گزارشی عجیب از خرید مبل راحتی ۱۰.۰۰۰ دلاری برای دفتر مدیر اجرایی شرکت خبر داده است. به این هزینهها، مخارج بالای ماشین و موبایل مدیران را نیز اضافه کنید. علاوهبراین، برخی مسائل اداری نیز Beepi را با مشکل مواجه ساخت، چراکه در برخی موارد ثبتنام خریداران به علت تأخیر شرکت در ارسال مدارک لازم، منقضی شده و منجر به کنار کشیدن و انصراف آنها میشد.
در روزهای آینده داستانهای بیشتری از شکست استارتاپها را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. شکستهایی که نگاه درست به آنها میتواند زمینه موفقیت ما را فراهم کند!