در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیتها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگهداریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهرهمند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمعآوری تجربیات مجموعهای از استارتاپهای ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینهای باشد برای موفقیت استارتاپهای نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. دوازدهمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ All Advantage میپردازد را با هم مرور میکنیم.
آلادونتیج یک شرکت تبلیغات اینترنتی بود که با دادن بخشی از درآمد حاصل از تبلیغات به کاربرانش، خودش را به عنوان نخستین وبسایت دادهمحور مطرح نمود. این شرکت با شعار خود «برای وبگردی پول بگیرید» شهرت پیدا کرد. در واقع آلادونتیج، اساس کار خود را بر عادتهای آنلاین کاربرانش بنا نهاده بود.
این شرکت در ۳۱ مارس ۱۹۹۹ توسط جیم جورجنسن، یوهانس پل، کارل اندرسون و الیور براک در هایوارد کالیفرنیا تأسیس شد و در ادامه دفاتری در آتلانتا، شیکاگو، بوستون، دالاس، دیترویت، لندن، لسآنجلس، نیویورک، پاریس، سیاتل، سیدنی و واشنگتن دی.سی راهاندازی نمود. در طول ۲ سال فعالیت، بیش از ۲۰۰ میلیون دلار از سرمایهگذاران خطرپذیر دریافت کرد و تعداد اعضای آن، به بیش از ۱۰ میلیون نفر رسید.
ابتکار شرکت در پاداش دادن به کاربران در صورت افزودن اعضای جدید، آن را در میان ۲۰ وبسایت برتر از لحاظ ترافیک، در رتبهبندی NetRatings قرار داد. البته این روش مورد انتقاد قرار گرفت، زیرا اعضای وبسایت را برای دریافت درآمد بیشتر و بالابردن تعداد ارجاعات خود به شکل مصنوعی، به سمت ارسال پیامهای اسپم سوق میداد و شرکت قادر نبود جلوی آنها را بگیرد. با افزایش مشکلاتی از این دست، مدیران شرکت با موجی از پیگردهای قانونی آنتی-اسپم روبهرو شدند؛ ازجمله نخستین لایحهی آنتی-اسپم که از مجلس نمایندگان آمریکا گذشت.
آلادونتیج، جهت رفع این مشکل، برای نخستین بار در جهان، متخصصی را در سمت افسر ارشد حریم خصوصی به خدمت گرفت تا مسئولیت حفاظت از حریم خصوصی و دادههای کاربران و محافظت از این سرویس در برابر خطرات و تهدیدهای موجود را برعهده گیرد. علاوهبراین، تغییراتی نیز در سیاستهای تشویقی خود ایجاد کرد که موجب کاهش چشمگیر اسپمها تا سال ۲۰۰۰ شد.
نرمافزار Viewbar شرکت، یکی از نخستین نمونههای فناوری ردیابی کاربر و هدفگیری تبلیغاتی بود؛ یعنی میتوانست با توجه به محتوایی که کاربر مشاهده میکند، تبلیغاتی را در پنجرهای کوچک در بالا یا پایین دسکتاپ نمایش دهد.
آلادونتیج با مشکل کلاهبرداری برخی هکرها نیز روبهرو بود، که با بهروزرسانی نرمافزار خود، به مبارزه با آنها پرداخت و مانع از تأثیرگذاریشان بر فعالیت خود شد.
با این وجود در نهایت، آلادونتیج قربانی شیب تند کاهش هزینههای تبلیغاتی و خوابیدن تب اینترنت و دوران رکود اقتصاد آمریکا در اواسط سال ۲۰۰۰ شد، شرکت در اوایل همان سال تصمیم به عرضهی اولیهی عمومی سهام خود گرفته بود که با وخیم شدن اوضاع بازار در اواسط سال، لغو شد. به این ترتیب، منابع جدید کسب درآمد را آزمود، ازجمله پاداشهای خود را در حدّ بختآزمایی هم بالا برد. اما سرانجام پس از اخراج حدود ۱۵۰ نفر از کارمندان یعنی ۳۵ درصد نیروی کار خود، در فوریهی ۲۰۰۱ از تلاش دست کشید و درهایش را بست.
آلادونتیج شرکتی فوقالعاده برای بچهمدرسهایهایی بود که میخواستند ۱۰۰ دلار در ماه درآمد داشته باشند، اما در مجابکردن سفارشدهندگان تبلیغات شکست خورد، چرا که آنها ارزشی برای این گروه سنی کمدرآمد قائل نبودند. شرکت بیش از ۱۵۰ میلیون دلار از سرمایهی خود را صرف این بچههای وبگرد کرد، درحالیکه در جذب سفارشدهندگان ناکام بود.