چگونه ۲۵۰ میلیون دلار را در صنعت حمل و نقل هدر بدهیم؟!

در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیت‌ها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگه‌داریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهره‌مند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمع‌آوری تجربیات مجموعه‌ای از استارتاپ‌های ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینه‌ای باشد برای موفقیت استارتاپ‌های نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. سیزدهمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ Karhoo می‌پردازد را با هم مرور می‌کنیم.

کارهو در سال ۲۰۱۴ با سرمایه‌­گذاری RCI در لندن تأسیس شد؛ یعنی به‌ وسیله همان سرویسی که از برندهای گروه رنو در جهان و برندهای گروه نیسان در اروپا پشتیبانی می­کرد. کارهو، نخستین پلت‌فرم رزرو یکپارچه­ برای تاکسی­‌ها و ماشین‌­های ون بود. در واقع، کارهو برخلاف رقبای خود، به ­جای استخدام تاکسی­‌های مجزا، شرکت‌­های موجود را وارد سیستم خود می­کرد و مدعی بود که راه­‌حلی بادوام برای حلّ معضل ترافیک ارائه می­‌دهد، چراکه برخلاف سرویس‌­های مشابه، به­ جای افزایش تعداد خودروهای موجود در خیابان، افراد را به ­شکل مؤثرتری به مقصد رسانده و از حجم اتومبیل­‌ها می­‌کاهد. البته کارهو یک هدف ضمنی دیگر نیز داشت. او بدنبال ارائه داده‌­هایی ضروری در مورد اقتصاد، محیط‌زیست و حمل‌­ونقل به بخش‌­های خصوصی و عمومی بود تا آن‌ها را در ساختن «شهرهای هوشمند» یاری کند.

اما همه‌­ی این شعارها با استقبال خوبی از جانب کاربران مواجه نشد و در مجموع ۳۰۰.۰۰۰ نفر اپلیکیشن کارهو را دانلود کردند (بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار بار دانلود نسخه‌ی اندروید از گوگل پلی). این واقعیت، کارهو را در رتبه­‌ی ۸۶ در میان اپلیکیشن‌های حمل­‌ونقل انگلستان قرار می­داد. وضعیتی که در آمریکا به مراتب بدتر بود.

بازار حمل‌و‌نقل اینترنتی به شدت رقابتی بود و شرکت‌ها یارانه­‌های سنگینی به مشتریان جهت پیشی گرفتن از رقبای خود در این بازار پرداخت می‌کردند. چیزی که از سوی کارهو پیش‌بینی نشده بود و باعث عدم استقبال کاربران نسبت به آن شده بود.

اکتبر ۲۰۱۶، زمزمه‌­های تعطیلی شرکت به ­گوش رسید. ایشاگ از ناتوانی کارهو در پرداخت حقوق ۶۰ کارمند خود خبر داد و جهت ملاقات سرمایه­‌گذاران به سنگاپور سفر کرد. این در حالی بود که شرکت سال قبل، ۲۵۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرده و دفاتر مجلّلی در لندن خریداری کرده بود. از سوی دیگر، مدیرعامل کارهو از تزریق ۵ میلیون دلار سرمایه به شرکت خبر داده بود. اما در نهایت، وعده­‌ها عملی نشد و با جدی‌ شدن بحران مالی کارهو، کارکنانی که در شهرهای مختلف -از سنگاپور تا تل­آویو- شش هفته بدون حقوق برای شرکت کار کرده بودند، از خود می­‌پرسیدند: «این همه سرمایه چطور با این سرعت از بین رفت؟» البته ایشاگ رقم ۲۵۰ میلیون دلار را سوءتفاهم خوانده و آن را ۵۲ میلیون دلار اعلام کرد.

از سوی دیگر، ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶ شرکت خدمات مشتریان Modsquad واقع در نیویورک، کارهو را به­‌خاطر عدم پرداخت ۶۰۰.۰۰۰ دلار بدهی‌­اش­ بابت خدمات این شرکت، بین ماه­‌های ژوئن تا اکتبر، مورد پیگرد قانونی قرار داد.

در نهایت، حسابداران جدیدی برای نجات دارایی‌­های باقی­مانده­‌ی شرکت و فرستادن ۱۸۰ کارمند باقی­مانده به خانه‌­هایشان، به خدمت گرفته شدند و درب شرکت برای همیشه بسته شد.