محمود کریمی، مدیرعامل شرکت سکوی خلق آینده، در پنل «بررسی چالش های نوآوری در کسبوکارهای اینترنتی» که در رویداد دمودی دیجینکست برگزار شد، به بیان مطالبی در سه موضوع مسیر نوآوری باز در سازمانها، چالشهای نوآوری در کسبوکارهای اینترنتی و مهاجرت نخبگان پرداخت.
کریمی در این پنل و در پاسخ به سؤال مدیر پنل در رابطه با نوآوری در سرمایهگذاری گفت: «در حال حاضر وقتی که میخواهند برای یک سرمایهگذار بحث نوآوری را توضیح دهند، یک آسمان پرستاره به او نشان میدهند؛ از مرکز رشد و مرکز نوآوری و شتابدهنده تا سرمایهگذاری خطرپذیر را برایش تعریف میکنند، در حالی که او نمیداند که اصلاً قرار است کدام مسئله را حل کند. مثلاً ما برای تولد شرکت سکوی خلق آینده که نقش سرمایهگذار خطرپذیر شرکتی در هلدینگ فناپ را دارد، از نو شروع کردیم به مطالعه که چه اتفاقی در این مسیر در دنیا افتاده. در این مطالعه شرکتهای بزرگی را دیدیم که مسیر نوآوریشان، مسیری برای سودآفرینی بیشتر و پایدارتر سهامدارانشان بود. خیلی از این شرکتها راهی جز نوآوری نداشتند. برای مثال مسیرهای نوآوری در گوگل با چنان سرعتی دارد اتفاق میافتد که در یکسری موارد اصلاً برای انتخاب تیمها وقت بررسی مفصل ندارند؛ چون نگاهشان به آینده است در هر تعداد تیمی که در زمینههای مدنظرشان هست، سرمایهگذاری میکنند. با امید به موفقیت یک یا چند تیم از این میان. شرکتهای بزرگ دنیا برای نمایش و فقط برای این که از نوآوری خوششان میآید کار نمیکنند.»
مدیرعامل سکوی خلق آینده اضافه کرد: «از منظر دیگر وقتی نگاه میکنیم، معمولاً جایی که ردپای نوآوری پیدا میشود، فضایی است که نیاز مشتری وجود داشته باشد. جه بخواهیم و چه نخواهیم اقتصادی داریم و در کشوری زندگی میکنیم که مالکیتها در حالت خوشبینانه ۸۰درصد دولتی و ۲۰درصد خصوصی است. هر پروژه بزرگی که اتفاق میافتد، حتماً کارفرمای دولتی دارد که این کارفرما با توان بخش خصوصی پروژه را انجام میدهد. هزینه این کارهای بزرگ بهصورت نسیه و با فاصله زیاد پرداخت میشود و پیمانکار خصوصی را با چالش و درماندگی در اجرا و زیان مالی در طول زمان مواجه میکند. اما مالکیت آن دارایی نزد دولت است. از سوی دیگر، دولت هم نمیتواند در هیچ حالتی بخشی از تعهدهای پیمانکار خصوصی را ببخشد. بنابراین کار کردن بخش خصوصی مدام دارد سختتر میشود. حالا اگر با بخش دولتی بخواهیم درباره نوآوری باز صحبت کنیم، اولین مسئله، حلکردن موضوع مالکیت است. در مقایسه با فضای بازتر دنیا هم که بررسی کنیم، مثلاً با مرور کتاب اخیر نتایج نوآوری باز آقای چسبرو، میبینیم در خیلی موارد، نوآوری باز، نابهجا و برای حلکردن مسئلهای که اصلاً ابزارش نوآوری باز نبوده، استفاده شده یا در واقع نمایش نوآوری یا تئاتر نوآوری اتفاق افتاده است.»
محمود کریمی درباره چاشهای کسبوکارهای اینترنتی هم گفت: «ما روی اصل اینترنت هنوز مسئله داریم. در طول سالها مسیر رشدی طیشده که البته بهطور کامل زیر نظر و ذرهبین حاکمیت بوده، چون از مجوز تأسیس گرفته تا تأییدهای برنامهای و ساختار سازمانی و ماشینآلات و آب و برق، همه نیاز به دریافت مجوز دولتی و صنفی داشته است. نکته اصلی اینجاست که نسلی که قبلتر درگیر این موارد بود و بخشی از آنها هنوز هم هستند و دارند کار میکنند، از جایی شروع کردند به حرکت بسیار پرسرعت در این حوزه. در مقابل متولیان صدور مجوز حواسشان نبوده که با دسترسی به فناوریهای مختلف بر بستر اینترنت میشود چه میزان کار و خدمترسانی کرد و بهطور طبیعی از این مسیر دور و عقب افتادند؛ این دوگانگی در فضای کسبوکار همچنان مشکلآفرین است.»
مدیرعامل سکوی خلق آینده با طرح این پرسش که مجوزها و نمادها از کجا به وجود آمدند، اضافه کرد: «یکسری پلتفرمها با سرعت بسیار زیاد و دور از تصور حاکمیت شروع به رشد و سرویسدهی کردند و حالا حاکمیت بهجای اینکه فهمشان کند و با آنها همراه باشد، میگوید بیایید و همقد من بشوید تا در زاویه دید من باشید و بتوانم شما را زیر نظرم بگیرم. بنابراین، به این نتیجه میرسیم که در این فضا صرفاً تجویز نوآوری باز هم چندان نمیتواند درست باشد و ترکیب ابزارها و روشهایی که برای نوآوری استفاده میکنیم باید در راستای مأموریت و هدفی باشد که برای کسبوکارمان ترسیم کردهایم.»
پدیده مهاجرت موضوع دیگری بود که در ادامه این پنل راجع به آن گفتوگو شد. کریمی در رابطه با این موضوع گفت: «در موضوع مهاجرت و دغدغهای که این روزها ایجاد کرده، به نظر من باید ضریب تاثیرگذاری مهاجران و پیامدی که نبودن هر کدام از این افراد ایجاد میکند را مدنظر قرار دهیم.»
محمود کریمی با تأکید بر بررسی مواردی که به مهاجرت افراد تأثیرگذار منجر میشود، افزود: «موردی از وقایع اخیر را مثال میزنم که یکی از مسئولان محترم با افتخار اعلام کردند که در نتیجهٔ پیگیریهای ما «جلوی صدور حکم قضایی مدیر یکی از پلتفرمها را گرفتیم». باید از ایشان تشکر کرد اما تصور کنید تعدادی پرنده روی یک شاخه نشستهاند؛ زمانی که شما اسلحه را برمیدارید، چند پرنده میپرند؛ وقتی که خشاب را پُر میکنید، چند پرنده دیگر و هنگامی که نشانه میگیرید، باز چند پرنده دیگر، بعد شما میگویید «من که هنوز شلیک نکردم!». نکته اصلی اینجاست، همین که تفنگ را در دست گرفتی، رفتن آغازشده و نیاز نیست که حتماً ماشه را بچکانید. بعد میآییم و دربارهٔ آمار مهاجرت صحبت میکنیم. بله، مهاجرت برنامهریزیشده خوب است و قبل از انقلاب هم در ایران انجام میشده و در کشورهای زیادی هم بهصورت برنامهریزیشده اتفاق میافتد؛ این البته مهاجرتی است که هم برای فرد و هم برای کشور مفید و ارزشآفرین باشد.»
مدیرعامل سکوی خلق آینده در پنل بررسی چالشهای نوآوری در کسبوکارهای اینترنتی در دمودی دیجینکست سخنانش را با بخشی از سرودهٔ بامداد که بهنوعی شرح حال امروز کشور است، پایان داد:
نه در رفتن حرکت بود
نه در ماندن سکونی.
شاخهها را از ریشه جدایی نبود
و بادِ سخنچین با برگها رازی چنان نگفت
که بشاید.
پنل بررسی چالشهای نوآوری در کسبوکارهای اینترنتی، روز ۲۸ اردیبهشت، با حضور محمود کریمی، مدیرعامل شرکت سکوی خلق آینده، آرین افشار، مدیرعامل جوانه، سعید محمدی، رئیس هیئتمدیره دیجیکالا، حمید محمدی، مدیرعامل دیجیکالا، سهیل مقدم، معاون تکنولوژی دیجیکالا و وحید فخر، معاون سرمایهگذاری دیجینکست در دمودی دیجینکست به میزبانی سالن کوه نور هتل پارسیان اوین تهران برگزار شد.