یادداشت حمیدرضا صمدی در مورد سخاوت و کارآفرینی:
کارآفرینی در تمام جهان با مشکلات و سختی های بسیار همراه است. چه چیزی در وجود یک کارآفرین او را وادار می کند که خودش را به دریای سختی بیندازد و مسائل را حل کند؟ کدام ویژگی مهم در آن ها وجود دارد که دیگران را همراهشان می کند؟
حمیدرضا صمدی، بنیان گذار کارخانه نوآوری آمپر در یادداشت خود در تلاش به پاسخ به این سوال است.
سخاوت و کارآفرینی یا شوکت برکت کار کارآفرینان
می گویند سلطان محمود غزنوی، شبی به خواب امیری در خراسان آمد. به یک باره تمام اندامش فروریخت و تنها، چشمانش به جا ماند. امیر، از معبران تعبیر این خواب خواست.
اندیشمندی از آن میان گفت که سلطان محمود هنوز نگران است که ملکش به دست دیگران افتاده. حالا را نمی دانم، اما شنیده بودم که پیش ترها، هنگام برداشت انگور، باغبان ها در هر کَرت، چند خوشه ناچیده باقی می گذاشتند و می رفتند.
علت را پرسیدم. گفتند این ها سهم رهگذران و میهمانان ناخوانده باغ است. پس از فصل برداشت، می آیند سراغ باغ و بوته به بوته، خوشه های ناچیده را نصیب می برند.
بوته ها، حال خوش غریبه ها را به جان می گیرند و خاکشان برای سال بعد، حاصلخیزتر می شود.
آیین کارآفرین ها، همین است. تک خوری بلد نیستند. می دانند که حال خوب، با خودش برکت می آورد. برکت هم، پشتوانه، مسیرهای سخت و جان فرسا است. معجزه می کند.
اما برکت، همین طوری هم به دست نمی آید. دست پینه بسته و پای به گل نشسته و قلب شکسته می خواهد و باید تاوان داشتن برکت را ، این گونه داد.
درواقع، کارآفرینی، همه چیزش بر رساندن خوبی به دیگران بناشده است. بذرش از یک نیّت نیک، شکل می گیرد و نهالش با دشواری ها و مراقبت های بسیار، سر برمی آورد و درختش، هنگامی که ثمر می دهد، بدون رویکرد خیرخواهانه اما، دوام نمی آورد.
یعنی این طور باید بگویم که پول دار شدن از طریق کارآفرینی، فقط و فقط، با داشتن اندیشه خدمت به مردم و گره گشایی از مشکلاتشان، میسر می شود.
ازآنجاکه کارآفرینی، با سلطه و سیطره علم و فناوری، می تواند پا بگیرد، هر کارآفرین، در کشتی کسب وکار خود، ناخدائی است که می باید به عدالت، خدمت کند تا ماندگار شود. باید به سخاوت، با ولی نعمتانش، که همانا مشتریان او هستند، روبه رو شود.
و کار بزرگ کارآفرینانه آنجا رخ می نماید که در اندیشه ی حال و احوال کسانی باشد که در دایره مشتریانش نیستند اما همسفر او به حساب می آیند. این گونه است که یک کسب وکار نوآورانه، آن چنان در جامعه ریشه می دواند که سال های سال، حتی پس از نبود بنیان گذارانش، مقاوم و پایدار می ماند و همچنان سایه سار پربرکت خود را برای آرامش دیگران، بر زمین می گسترد.
در حقیقت در ذهن و باطن کسب و کار، زندگی کارآفرینش امتداد خواهد داشت. کارآفرینی واقعی یعنی همین. همراه بودن ها.
نجات کارآفرینی و خلق ارزش به هر قیمتی
آقای حمیدرضا صمدی از کارآفرینان کهنه کار کشور است. او بنیان گذار کارخانه نوآوری آمپر است. توصیه می کنیم یادداشت دیگر ایشان با عنوان «دروغی سفید برای نجات کارآفرینی، خلق کار و تفاوت» را نیز مطالعه کنید.
