پنل تخصصی «استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان؛ نیروی محرکه هوشمندسازی صنعتی» با حضور سید کامران باقری، بنیان‌گذار و مدیرعامل اسمایلینو، فرزین فردیس، مدیرعامل سرآوا و عضو هیئت‌مدیره اتاق بازرگانی تهران و رسول سراییان، مدیرعامل شرکت توسعه فناوری سیماآترون برگزار شد.
در این پنل، چالش‌ها، فرصت‌ها و راهکارهای تعامل میان استارتاپ‌ها، شرکت‌های فناور و صنایع بزرگ در مسیر تحول دیجیتال و هوشمندسازی صنعتی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
چالش‌های هوشمندسازی صنایع و نقش استارتاپ‌ها
رسول سراییان، مدیرعامل شرکت توسعه فناوری سیماآترون، در این پنل به اهمیت تحولات فناورانه و هوشمندسازی صنایع بزرگ اشاره کرد و گفت:صنایع بزرگ به این درک رسیده‌اند که نوآوری و فناوری‌های دیجیتال به یک عنصر تأثیرگذار درعملکرد و رقابت‌پذیری آن‌ها تبدیل شده است. اما اجرای این تحولات با چالش‌هایی روبه‌رو است. اگرچه اکثر سازمان‌هایبزرگ دارای بخش فناوری اطلاعات (IT) هستند، اما معمولاً از این واحدها صرفاً به‌عنوان ابزاری برای اجرای تغییرات جزئیاستفاده می‌شود، درحالی‌که تحول دیجیتال نیازمند رویکردی ساختاری و عمیق‌تر است.
وی همچنین بر نقش استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان در حل چالش‌های صنایع بزرگ تأکید کرد و افزود: رویدادهایی مانند ریورس پیچ می‌توانند بستری برای تعامل میان صنایع بزرگ و استارتاپ‌ها فراهم کنند. در این مدل،شرکت‌های صنعتی چالش‌های خود را مطرح کرده و استارتاپ‌ها برای ارائه راهکارهای نوآورانه وارد عمل می‌شوند. همچنین،مدل‌های همکاری باید تغییر کند و رویکردهای سنتی مناقصه‌ای جای خود را به روش‌های جدیدی مانند پیش‌خرید فناوری،سرمایه‌گذاری مشترک و مدل‌های درآمدی مشارکتی بدهد. از طریق این تغییرات، اکوسیستم استارتاپی و هوش مصنوعیمی‌توانند به‌طور مؤثرتری به صنعت کمک کنند.
تفاوت‌های سرعت نوآوری در استارتاپ‌ها و شرکت‌های بزرگ
فرزین فردیس، مدیرعامل سرآوا و عضو هیئت‌مدیره اتاق بازرگانی تهران، در این نشست به اهمیت سنجه‌های ارزیابی موفقیت در نوآوری و تفاوت‌های سرعت توسعه فناوری در شرکت‌های بزرگ و استارتاپ‌ها پرداخت. وی اظهار داشت:یکی از چالش‌های اساسی در پذیرش فناوری‌های نوین، تفاوت سرعت نوآوری بین استارتاپ‌ها و شرکت‌های بزرگاست. در گذشته، مرحله توسعه نمونه اولیه محصول (MVP) بین ۶ ماه تا یک سال زمان می‌برد، اما امروزه به لطف هوشمصنوعی و فناوری‌های دیجیتال، این فرآیند به یک ماه یا حتی کمتر کاهش یافته است. این تغییر باعث شده تا شکاف میانسرعت حرکت استارتاپ‌ها و روندهای اجرایی سازمان‌های بزرگ بیش از پیش نمایان شود.
وی همچنین به نمونه‌های موفق بین‌المللی در زمینه همکاری میان شرکت‌های بزرگ و استارتاپ‌ها اشاره کرد و گفت:یکی ازنمونه‌های موفق در این حوزه، برنامه‌های نوآوری در کشور سنگاپور است که با ایجاد زیرساخت‌های مشترک، پژوهشگران،استارتاپ‌ها و سرمایه‌گذاران را در فضایی واحد گرد هم آورده است. پلتفرم‌هایی مانند AI On-Demand نیز نمونه‌ای ازمدل‌هایی هستند که به شرکت‌ها و مؤسسات تحقیقاتی امکان می‌دهند تا با هزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه از خدمات هوشمصنوعی بهره‌مند شوند. چنین مدل‌هایی می‌توانند الهام‌بخش توسعه اکوسیستم نوآوری در ایران باشند.
همکاری‌های فناورانه؛ از مدل‌های سنتی تا همکاری‌های استراتژیک
سید کامران باقری، بنیان‌گذار و مدیرعامل اسمایلینو، در ادامه نشست به موانع اجرایی و ساختاری در پذیرش فناوری‌های نوین در سازمان‌های بزرگ پرداخت و اظهار داشت:در بسیاری از شرکت‌های بزرگ، محدودیت‌های اجرایی، ساختاری وسرمایه‌گذاری باعث می‌شود که پذیرش فناوری‌های نوین با کندی صورت گیرد. مدیریت تغییرات در این سازمان‌ها مستلزممنابع مالی قابل‌توجه، جذب نیروهای متخصص و پذیرش ریسک‌های بالا است. به همین دلیل، همکاری با استارتاپ‌ها وشرکت‌های فناور به‌عنوان یک راهکار کلیدی برای کاهش ریسک‌ها و افزایش کارایی مطرح می‌شود.
وی با اشاره به نمونه‌ای از این همکاری‌ها در سطح بین‌المللی، به همکاری شرکت فایزر با استارتاپ بیوان‌تک در دوران کرونا اشاره کرد و گفت:فایزر، با وجود در اختیار داشتن زیرساخت‌های تحقیقاتی و تولیدی گسترده، تصمیم گرفت کهبه‌جای توسعه مستقل واکسن، امتیاز آن را از استارتاپ بیوان‌تک دریافت کند و از این طریق، فرآیند ورود به بازار را تسریعبخشد. این تصمیم نه‌تنها هزینه‌های توسعه را کاهش داد، بلکه ریسک‌های احتمالی را نیز مدیریت کرد. در مقابل، بسیاری ازسازمان‌های بزرگ در ایران همچنان بر مدل‌های سنتی و ساختارهای بسته تأکید دارند و این موضوع موجب از دست رفتنفرصت‌های رشد و توسعه می‌شود.
در مجموع، این پنل تأکید داشت که سازمان‌های بزرگ برای بقا و رقابت در بازارهای جهانی، باید به‌جای رویکردهای سنتی، مدل‌های همکاری نوآورانه را در پیش بگیرند. همکاری میان صنایع، استارتاپ‌ها و شرکت‌های فناور، نه‌تنها موجب افزایش بهره‌وری خواهد شد، بلکه فرصت‌های جدیدی را برای رشد و توسعه اقتصادی کشور فراهم می‌کند.
