پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به عدد سرسام آور ۹.۷ بیلیون نفر برسد. تولید غذا برای همگام شدن با این رشد، باید ۷۰ درصد افزایش یابد و به طبع آن تقاضا برای گوشت هم افزایش چشم‌گیری خواهد یافت.
پستانداران بزرگ خشکی مثل گاو، به مقدار زیادی آب، و زمین برای چریدن و تولید غذا نیاز دارند، و ماهیگیری برای تأمین غذای دریایی طبیعی درحال‌حاضر منجر به تخریب جمعیت ماهی‌های آزاد شده است. ازسوی دیگر، پرورش پایدار ماهی در مقیاس بالا می تواند کلید تأمین سیستم های غذایی آینده ی ما از طریق مهار کردن محیط های کنترل شده ای باشد که هم قابل‌تصرف‌اند و هم سازگار با محیط زیست.
جبران حذیفه، هم‌مؤسس و مدیرعامل شرکت تأمین غذای هوشمند eFishery که در اندونزی واقع شده، دقیقاً می‌داند که صنعت آبزی‌پروری چطور در آستانه‌ی یکپارچه شدن در سال‌های آینده است. حقیقت این است که این صنعت همین حالا هم در حال متحول کردن نحوه‌ی تأمین غذای جهان است درحالی‌که فقط ردپایی جزئی از خود برجای می‌گذارد.
حذیفه می‌گوید: «ما باید اطمینان حاصل کنیم که پرورش آبزی با اقدامات پایدار درحال رشد کردن است. ما شانس بهتری در این مورد داریم چرا که این صنعت هنوز در مراحل ابتدایی کار خود به سر می‌برد، و فن‌آوری‌هایی که دردسترس قرار دارند می‌توانند به تغییر این مسیر کمک کنند.»
در صنعتی که ۸۰ درصد هزینه‌های پرورش ماهی به‌خاطر تغذیه‌ی آنهاست، این پیشرفت فن‌آوری درنهایت به معنای افزایش تولید و درآمد بیشتر برای مزرعه‌داران است.
حذیفه همراه با هم‌مؤسس دیگر، کریسنا آدیتیا، دو نفری استارتاپی راه انداختند که یک راهکار اینترنت اشیا ارائه می‌کند که با استفاده از فن‌آوری تغذیه‌ی هوشمند به میلیون‌ها پرورش‌دهنده‌ی ماهی کمک می‌کند بتوانند زمان غذا ریختن در حوضچه‌های خود را تنظیم و بر آن نظارت کنند. با استفاده از سیستم IoT، دیگر به تعامل انسان با انسان نیازی نیست؛ درعوض مزرعه‌داران می‌توانند جهت حل مشکل غذا دادن بیش‌ازحد به آبزیان، روی گوشی‌های هوشمندشان به پلتفرمهای داده دسترسی داشته باشند. در صنعتی که ۸۰ درصد هزینه‌های پرورش ماهی به‌خاطر تغذیه‌ی آنهاست، این پیشرفت فن‌آوری درنهایت به معنای افزایش تولید و درآمد بیشتر برای مزرعه‌داران است.
حذیفه می‌گوید: «حالا آنها می‌توانند سود خود را دو برابر کنند. این مساله، این صنعت را تغییر خواهد داد.»
ایجاد پایداری
وقتی حذیفه خانه‌ی فقیرانه‌اش در جاکارتای اندونزی را ترک کرد تا به مطالعه‌ی علم زیست‌شناسی بپردازد، قریب به ۱۴۰ میلیون اندونزیایی برای گذران زندگی خود به زیست‌بوم‌های دریایی و ساحلی وابسته بودند، آماری که این کشور را به یکی از وابسته‌ترین مناطق جهان به ماهی تبدیل می‌کرد. این بخش از تولید مواد غذایی، با دارا بودن ۳.۵ میلیون پرورش‌دهنده‌ی ماهی و بیش از ۳۳ میلیون مزرعه در سطح کشور، سریع‌ترین رشد در اندونزی را داشت.
حذیفه پس از فارغ‌التحصیل شدن در ۲۰۱۳، در یک کلاس پرورش آبزی ثبت نام کرد که مسیر زندگی‌اش را عوض نمود. حذیفه با توجه به حرف‌های استادش که ادعا می‌کرد پرورش ماهی و میگو به آینده‌ی پروتئین حیوانی تبدیل خواهد شد، مزرعه‌ی پرورش ماهی خودش را از صفر تا صد بنا نهاد.
پرورش ماهی با دارا بودن ۳.۵ میلیون پرورش‌دهنده‌ی ماهی و بیش از ۳۳ میلیون مزرعه در سطح کشور، سریع‌ترین رشد میان بخش‌های تولید مواد غذایی در اندونزی را داشت.
کسب و کار او از تنها یک پوند به ۷۲ پوند در زمان فارغ‌التحصیلی‌اش در ۲۰۱۲ رسید. یک سال بعد eFishery شکل گرفت، که آمادگی مقابله با سنگ‌اندازی‌های مرسوم این صنعت را که به‌واسطه‌ی ناکارآمدی عرضه، فقدان تأمین مالی، دسترسی به بازار، و مشکلات مدیریت زباله متوقف شده بود، داشت.
حذیفه توضیح می‌دهد که «حتی با وجود چنین رشد سریعی در آن زمان، این صنعت هنوز بسیار سنتی و ناپایدار بود. در برخی مناطق، خوراک بزرگترین آلاینده‌ی آب بود. و هیچ فن‌آوری دیجیتال یا خودکاری به کار گرفته نمی‌شد.» راهکار eFishery ماشین‌های غذارسان هوشمندی فراهم می‌کند که مزرعه‌داران می‌توانند آنها را با گوشی‌های هوشمند خود کنترل کنند. این ماشین‌ها ازطریق حسگرهایی که می‌توانند گرسنگی و تغییرات رفتاری را شناسایی و داده‌های مربوطه را به یک سرور ابری ارسال نمایند، به‌صورت خودکار به ماهی‌ها غذا می‌دهند. حذیفه توضیح داد که eFishery از چندین درگاه و انوع مختلف اتصال برای ارسال این داده‌ها به ابر بهره گرفته، و از الگوریتم تعبیه‌شده در پلت‌فرم استفاده می‌کند که مزرعه‌داران می‌توانند از راه دور به آن دسترسی داشته و بدانند در مزرعه‌شان چه خبر است.
نتیجه‌ی نهایی؟ هر سال بیست و چهار درصد کارآمدی بیشتر، معادل صرفه‌جویی بالقوه‌ی ۲۱.۸۸ بیلیون دلار در سرتاسر این صنعت است. مأموریت ثانوی تیم حذیفه، جمع‌آوری و مدیریت داده‌هایی به‌منظور تهیه‌ی مجموعه یادگیری‌های پیشگویانه است که می‌توانند مزرعه‌داران آینده‌نگر را ازطریق سیستم امتیازدهی اعتبار اختصاصی eFishery به نهادهای مالی متصل کنند.
این داده‌ها می‌توانند جهت تأمین شفافیت، قابلیت ردیابی، و معامله با افراد ذی‌نفع به کار روند، و بدین‌ترتیب کارآمدی در زنجیره‌ی ارزشی را بالا ببرند. هدف، ایجاد روابط جدید با خریداران نهایی است که می‌توانند به این کسب و کار رونق داده و در آینده، توسعه را برای مزرعه‌داران به ارمغان بیاورند.
جهانی شدن
حذیفه پس از غلبه بر چالش اولیه‌ی ساخت سخت‌افزار و پیچیدگی‌ها و هزینه‌های تولید اپلیکیشن، که از اکثر اپلیکیشن‌های مصرف‌کننده گران‌تر بود، بر آن شد تا از بزرگترین مانعش عبور کند: معرفی شیوه‌ی جدید و پیشرفته‌ی eFishery به یک بازار محروم از فن‌آوری.
حذیفه گفت: «به یاد داشته باشید که مشتریان ما پرورش‌دهندگان سنتی ماهی هستند که تابه‌حال هرگز از گوشی‌های هوشمند استفاده نکرده‌اند. باید یک دستگاه loT مبتنی بر تلفن همراه به آنها معرفی می‌کردیم.»
تیم eFishery در ابتدای امر باید گوشی‌های همراه در اختیار مزرعه‌داران می‌گذاشت، اما حذیفه می‌گوید که اخیراً با توزیع گوشی‌های هوشمند ارزان‌قیمت در اندونزی، بسیاری از مزرعه‌داران حالا می‌توانند برای خودشان گوشی بخرند. برق و اتصال اینترنت در اکثر مناطق موردنظر eFishery در دسترس است، و احتمالاً به‌زودی در اکثر مناطق کشور گسترش خواهد یافت.
قدم بعدی، برنامه‌ریزی برای توسعه‌ی جغرافیایی سریع اما سازگار با محیط زیست در خارج از اندونزی است. این استارتاپ در حال حاضر برنامه‌های آزمایشی خود را در بنگلادش، تایلند، و ویتنام به اجرا درآورده، با این امید که فن‌آوری مذکور را به دیگر کشورهای آسیا و جنوب آمریکا ببرد. به محض اینکه جاپای آن محکم شود، دیگر قابلیت رشد روبه‌جلو به سمت بازار بین‌المللی، بی‌انتهاست.
حذیفه می‌گوید: «این پلت‌فرم داده را می‌توان برای اتصال به شبکه‌ی جهانی خریداران به کار برد تا بتوانند مستقیماً با مزرعه‌دار وارد معامله شوند. رؤیای من این است که پرورش آبزی رشد کرده و درعین داشتن تأثیر مثبت یکسان بر مزرعه‌داران و طبیعت، غذای بیشتری تولید کند.»
