محمدمهدی صادق، مدیرعامل پرداخت الکترونیک سداد، یکی از علل اصلی اجباری شدن رمز دوم پویا را انجام عملیات کارت به کارت بر روی اپلیکیشن ها دانست و گفت که با گسترش این موضوع امکان کلاهبرداری و سو استفاده از کارت بیشتر شد و اکنون نیز بانک مرکزی برای جلوگیری از کلاهبرداری ناشی از این موضوع و موارد پیشین، دست به اجباری کردن رمز دوم پویا زده است.
یکی از اصلی ترین مسائلی که برای اجباری شدن رمز دوم پویا وجود دارد این است که بسیاری از کارشناسان معتقدند با اجباری شدن این موضوع سرعت خرید اینترنتی کاهش می‌یابد و ممکن است کسب و کارهای اینترنتی دچار مشکل شوند.
صادق در این باره توضیح داد: «اجباری شدن رمز دوم پویا به‌تازگی صورت گرفته و در رابطه با این موضوع نمی‌توان آماری ارائه داد، اما به نظر می‌رسد این موضوع می‌تواند بر روی کسب و کارهایی مانند تاکسی های اینترنتی که پرداخت را در لحظه دریافت سرویس دارند، تأثیر بیشتری بگذارد. با این حال از آنجایی که در این کسب و کارها رقم تراکنش پایین است و فعلاً برای ارقام پایین رمز دوم اجباری نیست، به‌نظر می‌رسد که مشکلی برای آن کسب و کارها ایجاد نشود.»
به‌گفته او نیاز به انجام سریع تراکنش با رقم تراکنش رابطه معکوس دارد. افراد معمولاً وقتی می‌خواهند که تراکنش با مبالغ بالا را انجام دهند، تأمل بیشتری برای آن می‌کنند. به همین دلیل ممکن است در کسب و کارهایی که رقم تراکنش آنها بزرگ است، مساله سرعت چندان دخیل نباشد.
کاهش فیشینگ با اجباری شدن رمز دوم پویا رخ نمی‌دهد
او در رابطه با اینکه رمز دوم پویا می‌تواند باعث کاهش آمار فیشینگ شود یا نه، توضیح داد: رمز دوم پویا عملاً تاثیری در کاهش فیشینگ ندارد اما تبعات آن و فرصت سوء استفاده از اطلاعات برای کلاهبرداران را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. اگر فیشینگ را به دو بخش آنلاین و آفلاین تقسیم کنیم، باید به این موضوع اشاره کنیم که در بخش آنلاین آن، در لحظه ورود اطلاعات کارت لو می‌رود و بلافاصله از آن سوءاستفاده می‌شود، رمز دوم پویا تاثیری در این مورد ندارد. چراکه در فیشینگ، کاربر با اختیار خود اطلاعات کارت را در اختیار کلاهبرداران قرار می‌دهد.
افزایش کلاهبرداری با عملیات کارت‌به‌کارت
مدیرعامل شرکت پرداخت الکترونیک سداد با این موضوع که شاید فعال کردن کیف پول‌ها می‌توانست مانع از فعال شدن رمز پویا شود، موافق نیست. او در این باره توضیح داد: «فعال شدن رمز پویا در اساس، موضوع غلطی نیست، اما پیش‌نیازهایی دارد که اگر اجرا می‌شدند، شاید این طرح، اثربخشی بیشتر و دردسر کمتری داشت. به‌نظرم موضوع اصلی که نیاز به رمز دوم پویا را تشدید کرد، امکان انجام عملیات کارت به کارت بر روی اپلیکیشن‌های پرداخت بود. زیرا با گسترش این موضوع امکان کلاهبرداری و سواستفاده از کارت خیلی بیشتر شد.»
او معتقد است به علت آنکه بانک مرکزی الزامات عملیات کارت به کارت بر روی اپلیکیشن ها را به سرعت و با عجله تصویب کرد و حتی بسیاری از بانک‌ها آن الزامات را نیز به درستی اعمال نکردند، سبب تعجیل در تعریف و اجباری شدن رمز دوم پویا شد. در صورتی که اگر از ابتدا الزامات انجام کارت‌به‌کارت بر روی اپلیکیشن ها به‌درستی تدوین می‌شد، ضرورت فراگیر شدن رمز پویا و فشار بیرونی جهت تسریع در فراگیر شدن آن صورت نمی‌پذیرفت.
صادق در پاسخ به این سؤال که با توجه به اینکه بانک مرکزی اعلام کرده تراکنش‌های زیر ۱۰۰ هزار تومان نیاز به استفاده از رمز دوم پویا ندارند، آیا کر بانک‌ها(سامانه بانکداری متمرکز) توان انجام چنین کاری را دارد یا خیر، گفت: «با توجه به جلساتی که در بانک مرکزی گذاشته شده، ظاهراً بانک‌ها پذیرفته‌اند که این کار را انجام دهند. به‌نظر می‌رسد پیاده‌سازی این مساله دشوار نباشد. چراکه این موضوع نباید در کر بانک‌ها اتفاق بیفتد و حداکثر سوئیچ کارت بانک‌ها را درگیر می‌کند. محدودیتی که برخی بانک‌ها با آن مواجه بودند این بود که نمی‌توانستند همزمان رمز دوم ایستا و پویا را داشته باشند که ظاهراً با جلساتی که در بانک مرکزی تشکیل شده بانک‌ها پذیرفته‌اند که این موارد را بر روی سوئیچ کارت خود عملیاتی کنند.»
تا مدل کارمزد تغییر نکند، رشد کیف پول ها هم اتفاق نمی‌افتد
صادق در رابطه با کیف پول اپلیکیشن ایوا و برنامه‌ای که برای همگانی شدن استفاده از آن دارند، گفت: «در پرداخت الکترونیک سداد در رابطه با توسعه کیف پول و همگانی شدن آن برنامه‌هایی داریم، اما به نظر می‌رسد در دنیا هم کیف پول به این شکل نبوده که مردم بی دلیل به استفاده از آن علاقه‌مند شوند و به آن تمایل پیدا کنند. برخی محدودیت‌ها و کارمزدهایی که برای تراکنش آنلاین وجود داشته، عملاً مردم را مجبور کرده که به سمت کیف پول رو بیاورند. اگر این شرایط در داخل کشور ایجاد نشود، استفاده از کیف پول رشد چشمگیری نخواهد داشت.»
طبق گفته او تا زمانی که مدل کارمزدی تراکنش‌ها بر روی مدل فعلی و تمام کارمزد تراکنش بر عهده بانک‌ها باشد و دارنده کارت و پذیرنده متحمل کارمزدی نباشند، دلیلی برای استفاده از کیف پول از سوی مشتری وجود ندارد. تنها عاملی که مشتری تمایل دارد که از کیف پول استفاده کند، سهولت آن است که آن هم در بسیاری از مواقع چندان چشمگیر نیست، چراکه تعداد دستگاه‌های کارت‌خوان در کشور حدود سه برابر تعداد اصنافی است که در کشور وجود دارد. اما در کشورهای دیگر انجام پرداخت کیف پول یا مبتنی بر کد کیوآر به علت محدودیت انجام تراکنش‌های خرد، موضوعات کارمزدی یا عدم توسعه زیرساخت کارت‌خوان بوده که درحال حاضر هیچ کدام از آنها در ایران وجود ندارد.
