هنگامی که ردیاب تناسب اندام اریک ایسکمن ۳۹ ساله که به ظاهر سالم بود، ضربان قلبش را بسیار بالاتر از میزان طبیعی نشان داد، او ترجیح داد محتاط باشد و به پزشک مراجعه کند. ساعاتی بعد او در اورژانس، برای یک قسمت فیبریلاسیون دهلیزی AFib ناشی از نشتی دریچه قلب، تحت درمان بود و در صورت عدم درمان، مشکل او، کشنده بود. او به مجله CNET گفت: «من چیزی احساس نکردم و این احمقانه‌ترین بخش از کل این مصیبت بود. من فکر کردم مشکل از دستگاه ثبت ضربان است.»
CNET گزارش می‌دهد که چگونه ردیابهای ضربان قلب، از یک لوازم جانبی، به یک دستگاه پزشکی تبدیل می‌شوند. این رسانه به دستبندهایی مانند جدیدترین ساعت اپل سری ۴ اشاره می‌کند که می‌تواند الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG) بگیرد و شرایطی مانند AFib و موارد مشابه قریب‌الوقوع را بهتر از رقبای مشابه خودش مثل Fitbit و Garmin، تشخیص دهد.
این ساعت نزدیک‌ترین وسیله به فرد مصرف‌کننده است که مستقیما به وی متصل است و می‌توان آن را روی مچ دست بست. ردیابهای مچ دست معمولا از حسگری به نام photoplethysmogram (PPG) برای اندازه‌گیری نبض استفاده می‌کنند.
دکتر مینتو توراخیا، مدیر اجرایی مرکز سلامت دیجیتال دانشگاه استنفورد، به CNET توضیح می‌دهد که حرکت و داشتن تتو، می‌تواند در نتایج قابل اعتماد این روش اختلال ایجاد کند. در پاسخ به این ضعف، شرکت‌های سازنده ردیاب، از الگوریتم‌های ماشین لرنینگ برای افزایش دقت استفاده می‌کنند.
به نقل از Shelten Yuen، معاون تحقیقات Fitbit، سخت‌افزار و نرم‌افزار در اندازه‌گیری ضربان قلب به یک اندازه مهم هستند. او می‌گوید: «شما یکی از آن‌ها را بدون دیگری، نیاز ندارید.» افزودن فناوری EKG تایید شده توسط FDA در اپل واچ سری ۴، حسگر PPG را تکمیل می‌کند و داده‌های بیشتری را ارائه می‌دهد که در برنامه Apple Health ذخیره و با پزشک به اشتراک گذاشته می‌شوند.
این دستگاه اطلاعات کاملی مانند یک EKG 12 به شما نمی‌دهد، اما داده‌های آن غنی‌تر از یک ضبط پالس ساده است. از نظر تئوری، فراتر از AFib، یک پزشک آموزش دیده می‌تواند مقدار قابل توجهی از اطلاعات را جمع‌آوری کند و بر اساس مطالعه، درمان را تشخیص بدهد. مارکوس می‌گوید: «ما به عنوان پزشک، هنوز این نوع اطلاعات را با مقداری خطا دریافت می‌کنیم.»
او می‌افزاید: «در نهایت پزشک تنها کسی است که می‌تواند با استفاده از تصویر اولیه EKG تشخیص دقیق بدهد.» او همچنین اشاره می‌کند که برای برخی بیماران حتی فکر کردن به ردیاب می‌تواند منبع استرس باشد پس استفاده از ردیاب را برایشان توصیه نمی‌کنیم.
توراخیا به شیوع هفتصد هزار مورد AFib بیماری‌های قلبی تشخیص داده نشده، در ایالات متحده اشاره می‌کند و اینکه چگونه دستبندهای سلامتی می‌توانند به افراد، در آگاهی از نیاز به درمان کمک کنند. او امکان در دسترس بودن این اطلاعات را به عنوان یک اتفاق جدید و بزرگ در سلامتی می‌داند. او می‌پرسد آیا داشتن تشخیص راحت و فوری به عنوان بخشی از زندگی شما سودمند نیست؟ من فکر می‌کنم این سوال اصلی است که همه ما در مورد آن هیجان زده‌ایم و پاسخ آن را می‌دانیم.
