رای‌گیری تجمعی (Cumulative Voting)
تعریف
رای گیری تجمعی روشی است که هنگام انتخاب مدیران یک شرکت به کار گرفته می شود. به طور معمول، هر سهامدار به ازای هر سهم خود در شرکت ضرب در تعداد مدیرانی که باید انتخاب شوند حق رای دارد. این فرایند که گاهی رای گیری تناسبی نیز نامیده می شود، برای سرمایه گذاران منفرد سودمند است زیرا در این صورت می توانند تمام آرای خود را برای یک نامزد اعمال کنند.
نکات کلیدی
- هنگام انتخاب مدیر یا هیئت مدیره جدید از رای گیری تجمعی استفاده می شود.
- هر سهامدار معمولا یک رای به ازای هر سهم دارد که در تعداد مدیرانی که باید انتخاب شوند ضرب می شود.
- سهامدار به نسبت تعداد سهامی که دارد از حق رای برخوردار می شود.
- سهامداران مختار هستند رای ها را بین چند نامزد تقسیم و یا تنها به یک نفر اختصاص دهند.
آشنایی با رای گیری تجمعی
رای گیری تجمعی یک سیستم رای گیری است که به وسیله شرکت ها استفاده می شود و به سهامداران امکان رای دهی متناسب با تعداد سهام خود را می دهد. به طور مثال یک سهامدار با ۱۰۰ سهم مجاز است برای هر موضوع واحدی معادل ۱۰۰ رای داشته باشد.
فرض کنید چند نامزد برای موقعیت هایی همچون کرسی های هیئت مدیره کاندید می شوند. در جریان انتخاب مدیران هر یک از سهامداران این اختیار را دارد که هنگام رای گیری تمام آرای خود را به یک کرسی و در صورت رای گیری در مورد موضوعات دیگر، به یک گزینه، اختصاص دهد. سهامدار همچنین حق این را دارد که آرای خود را بین چند گزینه تقسیم کند.
مزایای این نوع رای گیری برای سهامداران اقلیت
این فرایند به نفع سهامداران اقلیت است زیرا به این وسیله آن قادر خواهند بود تمام توجه خود را بر یک نامزد یا نقطه تصمیم گیری متمرکز کنند. اگر چند سهامدار اقلیت در انتصاب ها و یا سایر تغییرات بر یک انتخاب واحد به توافق برسند می توانند جریان رای گیری را به دلخواه خود هدایت کنند.
رویکردهای جایگزین رای گیری تجمعی
اگر شرکتی به جای استفاده از این نوع رای گیری رویکردهای دیگری را اتخاذ کند، سهامداران همچنان به نسبت تعداد سهام خود، حق رای دهی دارند اما دیگر نمی توانند تمام آرای خود را بر یک گزینه متمرکز سازند بلکه باید آن ها را بر تمام نامزدها یا گزینه های ارائه شده تقسیم نمایند.
به عنوان مثال اگر سه کرسی هیئت مدیره باز باشد و صاحب سهام ۱۰۰ سهم داشته باشد، او برای هر یک از کرسی های آزاد حق ۱۰۰ رای را دارا خواهد بود. این روند بر خلاف رای گیری تجمعی است که در آن سهامدار می تواند تمام ۳۰۰ رای را به نفع یکی از کرسی ها هدایت کند.
نمونه
سهامداری در رای گیری برای دو کرسی باز هیئت مدیره شرکت می کند که در آن اشخاص A و B برای کرسی اول و اشخاص C و D برای کرسی دوم نامزد شده اند. اگر سهامدار ۲۰۰ امتیاز رای دهی داشته باشد، اختیار دارد که تمام آرای خود را در رای دهی کرسی اول صرف کند و همه ۲۰۰ رای را برای کاندیدای انتخابی خود، (برای مثال شخص (A استفاده کند.
به علاوه، سهامدار می تواند فقط کرسی دوم را برای رای دهی انتخاب کرده و همه ۲۰۰ رای خود را به نامزد C دهد. اگر سهامدار بخواهد در هر دو کرسی رای بدهد، می تواند آرای خود را به طور مساوی تقسیم کرده و به فرض مثال ۱۰۰ رای برای نامزد A و ۱۰۰ رای دیگر را برای نامزد C اعمال کند. در روشی دیگر، سهامدار مختار است آرای خود را به طور نامساوی بین کاندیدها تقسیم کند. مثلا ۱۵۰ رای به نامزد A و ۵۰ رای به نامزد D تخصیص دهد.