در فضای استارتاپی عادت بر این است که از موفقیتها بگوییم تا امیدمان به آینده را زنده نگهداریم اما اشتباه بزرگی است که شکست گذشتگان را به فراموشی بسپاریم و از تجارب گذشتگان بهرهمند نشویم. برای این منظور تیم اکوموتیو اقدام به جمعآوری تجربیات مجموعهای از استارتاپهای ناموفق کرده است تا شاید مرور سرگذشت ناکام ایشان زمینهای باشد برای موفقیت استارتاپهای نوپای جامعه استارتاپی ایران. این مجموعه به مرور و در قالب بخش داستان شکست منتشر و در اختیار مخاطبین قرار خواهد گرفت. پنجمین قسمت از این مجموعه که به داستان شکست استارتاپ Beepi میپردازد را با هم مرور میکنیم.
Beepi در آوریل 2014 توسط الخاندرو رزنیک در مقام مدیرعامل و آوون ساویر بهعنوان مدیر ارشد عملیاتی شکل گرفت. این ایده پس از تجربهی بد خرید یک ماشین دستدوم در زمان دانشجویی امآیتی به ذهن رزنیک رسید. این سرویس ابتدا از سرمایهگذاری 5 میلیون دلاری سری A در صنعت فناوری برخوردار شد، و به دنبال آن سرمایهی 60 میلیون دلاری سری B را در اکتبر 2014 با ارزشگذاری 200 میلیون دلاری، دریافت نمود. این درحالی بود که برآورد میشد درآمد سالانهی آن 15 میلیون دلار باشد.
Beepi که در ابتدا فقط در سانفرانسیسکو فعال بود، به سندیگو هم رسید. در دسامبر 2014، 12.7 میلیون دلار دیگر از سه سرمایهگذار دریافت کرد تا سهام سرمایهگذاران کوچک اولیه را بخرد.
اولین دفاتر این شرکت، در خارج از کالیفرنیا در آوریل 2015 در فونیکس گشایش یافت. هرچند سرویسهای Beepi در 200 شهر دردسترس بودند اما تحویل خودروها، فقط در کالیفرنیا و آریزونا رایگان بود. رزنیک در ماه می، در گفتگویی با والاستریت ژورنال اعلام کرد که انتظار 300 میلیون دلار سرمایهی بیشتر با ارزشگذاری بیش از 2 میلیارد دلار را دارد. در اکتبر 2016، Beepi با هدایت بزرگترین خودروساز داخلی چین؛ یعنی سایک موتور، تنها 70 میلیون دلار افزایش جذب سرمایه داشت که مدیرعاملش این کسری را به آشفتگی بازار نسبت داد. در پاییز 2016، Beepi هر ماه فقط 153 اتومبیل در کالیفرنیا میفروخت، این درحالی بود که بزرگترین فروشندهی خودروهای دستدوم در آن زمان، هر ماه بهطور متوسط فروش 8500 خودرو را ثبت کرده بود.
هرچند Beepi در دسامبر 2015، شراکت با الای فایننشال را آغاز نمود، اما این تصمیم هم کارگر نیافتاد و یک سال بعد در دسامبر 2016، وقتی سرمایهگذار چینی از سرمایهگذاری پیشنهادشده کنار کشید، Beepi بهناچار فعالیتهای خود را در خارج از کالیفرنیا متوقف ساخت و خودش را به رقیبش یعنی شیفت فروخت. این شرکت با اخراج 180 کارمند خود، در پی ادغام با شرکت جدید به نام فایرداتکام بود. این ادغام هم در فوریه 2017 به شکست انجامید و Beepi داراییهای خود را در فرآیند بستهشدن شرکت به فروش گذاشت. فروش داراییها ازطریق شرکت شروود و در فرآیندی موسوم به واگذاری به نفع اعتباردهندگان صورت گرفت. درواقع شرکت مذکور داراییهای Beepi را جهت بازپرداخت سرمایهی اعتباردهندگان به فروش میگذاشت.
Beepi نمونهای گویا از «ایدهی خوب، اجرای بد» است. جریان نقدی منفی، بینظمی مالی، سوءمدیریت سرمایهی جذب شده، داشتن اولویتهای اشتباه، اصرار بر افزایش سرمایه در زمان کوتاه، حجم زیاد کارمندان و حقوق بالای آنها از عوامل منجر به سقوط Beepi بودند؛ به گفته یکی از کارمندان سابق این شرکت، Beepi ماهانه تا 7 میلیون دلار را در زمان اوج خود بهخاطر داشتن 300 کارمند به هدر میداد. تککرانچ در گزارشی عجیب از خرید مبل راحتی 10.000 دلاری برای دفتر مدیر اجرایی شرکت خبر داده است. به این هزینهها، مخارج بالای ماشین و موبایل مدیران را نیز اضافه کنید. علاوهبراین، برخی مسائل اداری نیز Beepi را با مشکل مواجه ساخت، چراکه در برخی موارد ثبتنام خریداران به علت تأخیر شرکت در ارسال مدارک لازم، منقضی شده و منجر به کنار کشیدن و انصراف آنها میشد.
در روزهای آینده داستانهای بیشتری از شکست استارتاپها را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. شکستهایی که نگاه درست به آنها میتواند زمینه موفقیت ما را فراهم کند!